Թուրք-ամերիկյան այժմյան ճգնաժամը խիստ տարբերվում է 1964 եւ 1975 թվականների ճգնաժամից: Թուրքիայի հասարակությունը 1960-70-ականներին մեծապես պրոամերիկյան եւ հակասովետական դիրքորոշում ուներ, մինչդեռ այսօր թուրքերի 79%-ը բացասական վերաբերմունք ունի ԱՄՆ-ի նկատմամբ: Այս մասին Algemeiner.com կայքում գրում է ազգությամբ թուրք լրագրող Բուրակ Բեկդիլը:
Բացի այդ, նրա համոզմամբ, նախկինում թուրք-ամերիկյան հարաբերություւնների ճգնաժամը սովորաբար պայմանավորված էր լինում մեկ խնդրով, մինչդեռ հիմա իրավիճակը բազմաշերտ է եւ ավելի դժվար հաղթահարելի:
Պաշտոնապես Թուրքիան եւ ԱՄՆ-ն ՆԱՏՕ-ի դաշնակիցներ են եւ ռազմավարական գործընկերներ: Սակայն այսօր նրանց հարաբերությունները դժվար է համարել դաշնակցային, եւ դա միանգամից չի պատահել:
2017 թվականին, Վաշինգթոնում գործող Պյու հետազոտական կենտրոնի (Pew Research Center) տվյալներով, թուրքերի 79%-ը բացասական վերաբերմունք է ունեցել ԱՄՆ-ի նկատմամբ՝ ի տարբերություն համաշխարհային միջինի՝ 39%-ի: Թուրքիայում հակաամերիկյան տրամադրություններն ավելի ուժեղ են, քան Վենեսուելայում, Լիբանանում, Թունիսում, Ինդոնեզիայում եւ անգամ Ռուսաստանում: Երկրորդ պատճառն այժմյան ճգնաժամի բազմաշերտ լինելն է:
Հեղինակը գրում է, որ վերջին՝ խիստ կարեւոր նախագահական ընտրություններում հաղթող ճանաչվելուց հետո Էրդողանը հիմնականում վարում է մարդատյաց եւ հատկապես հակաամերիկյան քաղաքականություն՝ ասելով, որ Թուրքիային «ծիծաղելի պատժամիջոցներով վախեցնել ցանկացողները երբեւէ լավ չեն ճանաչել այս երկիրը կամ այս ազգին»:
«Էրդողանը, որ սովորաբար հակամարտական քաղաքականության վարպետ է, առայժմ զգուշությամբ խուսափում է Թրամփի հետ դեմ առ դեմ բախումից: Փոխարենը նա փորձում է հորինված պառակտումներ մտցնել ԱՄՆ վարչակազմի ներսում: Առայժմ այս ճգնաժամից միակ շահողը Մոսկվան է եւ, ինչ-որ առումով, նաեւ Պեկինը: Այս վեճը պատերազմի չի բերի ՆԱՏՕ-ի դաշնակիցների միջեւ, սակայն այն Թուրքիային ավելի կհեռացնի Արեւմուտքից»,- նշում է Բեկդիլը:
Հեղինակի համոզմամբ՝ ՆԱՏՕ-ին հարվածելու՝ Թուրքիայի ախորժակն աշխարհագրական-ռազմավարական եւ գաղափարական սահմաններ ունի: Թուրքիան, որպես դաշնակից, պարզապես ցանկալի չէ Եվրասիական բլոկում. փոխարենը, երբեմն կարող է օգտագործվել որպես պառակտման միջոց Արեւմուտքի դաշնակցության մեջ, որին տեսականորեն պատկանում է: Դեպի Եվրասիա Թուրքիային չմղելու նպատակով նրա հետ մեղմ վարվելու՝ Արեւմուտքի ցանկությունը պարզապես սխալ է:
ԱՄՆ վարչակազմը, հեղինակի կարծիքով, չպետք է կրկնի Արեւմտյան բլոկի այն սխալները, որոնք թույլ են տրվել 2002 թվականից ի վեր, երբ Էրդողանը եկավ իշխանության: Թուրքիայի հանդեպ մեղմ վերաբերմունքը երկիրն Արեւմուտքին չի մոտեցրել: Ընդհակառակը, այն թույլ է տվել Էրդողանին Թուրքիան արժեզրկել եւ Անկարան դարձնել կես դրույքով գործընկեր, որը շանտաժի մեծ ախորժակ ունի:
