«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Պրահայի «Ազատություն» ռադիոկայանի «Էխո Կավկազա» ծառայության քաղաքական մեկնաբան, ռուս քաղաքագետ Վադիմ Դուբնովը։
-Պարոն Դուբնով, ի՞նչ կարծիք ունեք Հայաստանի ներքին իրադարձությունների, վարչապետի հրաժարականի մասին։ Կարծում եք՝ առաջիկա արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունները կլինե՞ն Մոսկվայի հետաքրքրությունների տիրույթում, և ինչ-որ ուժի վրա խաղադրույք կարվի՞։
–Ես չեմ կարծում, որ Մոսկվան այդ գործընթացներում լուրջ մասնակցություն կունենա։ Իհարկե, Մոսկվան կցանկանար, որպեսզի Փաշինյանը խորհրդարանում հակակշիռ ունենար, այսինքն` չունենար բացարձակ մեծամասնություն։ Բայց ինձ թվում է, որ Մոսկվան հասկանում է, որ կոալիցիայի «հոտ չի գալիս», Փաշինյանը կհաղթի ընտրություններում։ Գուցե Մոսկվայի որոշ աջակցությունն ունենա պարոն Ծառուկյանը, այլ ուժեր, բայց դա սկզբունքային բնույթ չի ունենա։
-Նախորդ ընտրություններին տեսանելի էր Մոսկվայի ակնհայտ հետաքրքրությունը, ինչո՞ւ այս ընտրություններում դա չկա։
–Կարծում եմ՝ Մոսկվան բավականին հանգիստ է նայում այս ընտրություններին, հետաքրքրություններն էլ նույնն են, ինչ նախկինում։ Հայաստանի բոլոր իրադարձությունները, ՀՀ ղեկավարների հետ հանդիպումները Մոսկվային համոզել են, «որ դեռ երկար ժամանակ ունի»։ Մոսկվային հետաքրքիր է, թե ինչ կլինի առաջիկա 2-5 տարիների ընթացքում, իսկ այդ ժամանակի համար Երևանը Մոսկվային իր լոյալության երաշխիքներն է տվել և հավաստիացրել, որ կուրսի փոփոխություն չի լինի։
-Իսկ Փաշինյանը դարձա՞վ ընդունելի Մոսկվայի համար, մենք հիշում ենք, որ նախկինում թե՛ նրա և թե՛ նրա կառավարության կադրերի նկատմամբ ակնհայտ դժգոհություն կար Մոսկվայում։ Արդյո՞ք իրավիճակը փոխվել է։
-Ո՛չ, ես չեմ կարծում, թե իրավիճակը փոխվել է։ Ըստ իս՝ թե՛ ՀՀ երկրորդ և թե՛ երրորդ նախագահներն ունեն իրենց կողմնակիցները ռուսական էլիտայում, ունեն իրենց լոբբիստները, բայց ըստ իս՝ ավելին, քան հերթական PR արշավը ՌԴ ԱԳՆ-ի միջոցով՝ չի ստացվի․ իսկ դա ավելի շատ հետաքրքրում է մամուլին, քան իրական քաղաքականությանը։ Ժամանակ առ ժամանակ նմանատիպ կարծիքներ կհնչեն, բայց ոչ ավելին։
-Ինչո՞վ է, ըստ Ձեզ, պայմանավորված Քոչարյանի չմասնակցությունը արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններին։ Արդյո՞ք սպասում էր Մոսկվայի աջակցությանը, բայց չստացավ։
-Ես չեմ կարծում, որ պարոն Քոչարյանը լրջորեն պատրաստվում էր մասնակցել արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններին, չգիտեմ, թե ինչ ուժի վրա էր պատրաստվում հենվել։ Նա կշարունակի գործել իրավիճակային, այսինքն՝ այնպես, ինչպես Սարգսյանի նախագահության օրոք՝ որոշ պատգամավորների, կոնկրետ ԶԼՄ-ների միջոցով։ Խորհրդարանը նրան չի հետաքրքրել ու չի էլ հետաքրքրի մոտ ապագայում։
-Փաշինյանն այս ընտրություններով կամրապնդի իր իշխանությունն ու, անկասկած, մեծ լեգիտիմություն կստանա, արդյո՞ք այս հանգամանքը կօգտագործվի ղարաբաղյան հարցում առաջընթաց ապահովելու համար։
-Վերջին ամիսների ընթացքում մի քանի հայտարարություններ լսել ենք, բայց իրավիճակը փոփոխելն այդքան էլ հեշտ չէ։ Իմ կարծիքով՝ թե՛ Փաշինյանի, թե՛ Ալիևի մոտ գուցե ինչ-որ հետաքրքրություն լինի, լուրջ քայլեր արվեն։ Գուցե այդ հետաքրքրությունն ավելի մեծ է, քան նախկին իշխանությունների օրոք։ Բայց որքանով են նրանք ունակ համակարգային խոչընդոտները հաղթահարել՝ չգիտեմ, չգիտեմ նույնիսկ՝ արդյոք դա տեսականորեն հնարավոր է։ Բայց կարևոր է, որ կա հետաքրքրություն, և ինչ-որ քայլեր իրենք ամեն դեպքում կարող են անել։
