Թվում էր, թե Սումգայիթում տեղի ունեցածն անցյալում է, սակայն կան դրանց կրկնման նախադրյալներ: «Սումգայիթի ջարդերը. հայատյացությունը՝ որպես Ադրբեջանի պետական քաղաքականություն» թեմայով խորհրդարանական լսումների ժամանակ նման կարծիք հայտնեց արտաքին հարաբերությունների մշտական խորհրդարանական հանձնաժողովի նախագահ, Հայաստանի իշխող Հանրապետական կուսակցության փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանը:
Այդպես, նրա խոսքով, Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիեւի «Երեւան վերադառնալու մասին» վերջին հայտարարությունները ոչ այլ ինչ են, քան սպառնալիք Հայաստանի եւ հայ ժողովրդի հասցեին, եւ վկայում են այն մասին, որ այդ քաղաքականությունը իրականացվում է կազմակերպված եւ նպատակային կերպով: «Եւ համարժեք պատասխանը կլինի մեր քաղաքական, ռազմական եւ հասարակական ներուժի համախմբումը, ինչը հայ ժողովրդի եւ պետության միասնության ցուցադրման լավագույն միջոցն է»,- ասաց Աշոտյանը:
Հիշեցնենք, որ 1988 թվականի փետրվարի 27-29-ին՝ Լեռնային Ղարաբաղի ինքնավար մարզի ժողովրդական պատգամավորների մարզային խորհրդի՝ ԼՂԻՄ-ը Ադրբեջանական ԽՍՀ-ից Հայկական ԽՍՀ-ին փոխանցելու միջնորդության որոշումից ընդամենը մի քանի օր անց, Բաքվից 25 կմ հեռավորության վրա գտնվող Սումգայիթ քաղաքում տեղի ունեցան հայ բնակչության զանգվածային ջարդերը: Տեղական իշխանությունների եւ ոստիկանության անգործության պայմաններում ազգային պատկանելիության պատճառով զանգվածային սպանությունները, բռնաբարություններն ու ծաղրանքները դադարեցնել հաջողվել է միայն ԽՍՀՄ ՆԳՆ ներքին զորքերի ստորաբաժանումների՝ քաղաք մուտք գործելուց հետո: Բազմաթիվ փորձագետների կարծիքով՝ կոտորածները հրահրվել էին Ադրբեջանի նախկին նախագահ Հեյդար Ալիեւի եւ իր գլխավորած Նախիջեւանի կլանի կողմից, որոնց նպատակն էր վարկաբեկել հանրապետության ղեկավարությանը եւ նորից գլխավորել հանրապետությունը: Նմանատիպ իրավիճակ էր տիրում նաեւ 1990 թվականի հունվարի 13-ից 19-ը Բաքվում տեղի ունեցած հայերի էլ ավելի զանգվածային ջարդերի ժամանակ:
