Thursday, 28 03 2024
Սուրեն Պապիկյանը ծանոթացել է նաև ՀՀ ռազմարդյունաբերության նորագույն նմուշներին
Հանրակրթության նոր չափորոշիչի ներդրմանը զուգահեռ դասարաններում կկրճատվի աշակերտների թիվը. Անդրեասյան
ՔՊ նիստում քննարկվել են եվրոպական կուսակցական միությունների գաղափարախոսությունները
«Դժվարին որոշում եմ կայացրել` չհավակնել Բարձրագույն դատական խորհրդի դատավոր անդամի թափուր տեղին». Վազգեն Ռշտունի
«Ռուսաստանը հաջողության է հասնում այնտեղ, որտեղ դրա կարիքն ունի»․ Պուտին
Հրազդանում մթնոլորտային օդում փոշու պարունակությունը գերազանցել է սահմանային թույլատրելի կոնցենտրացիան
Վլադիմիր Վարդանյանը կմասնակցի Մարդու իրավունքերի եվրոպական դատարանի դատավորների ընտրության հանձնաժողովի նիստին
Ծեծի է ենթարկել իր անչափահաս դստերը և փորձել սեռական հարաբերություն ունենալ նրա հետ
Այն, ինչ կներվի Բաքվին, չի ներվի Երևանին. Կրեմլը բաց է խաղում
ԵՄ ներկայությունը Բաքվին հանգիստ չի տալիս
Ադրբեջանը «կլրջացնի՞» ՀԱՊԿ-ի հետ ընկերությունը
Ազատագրվել ռուսական կախվածությունից. եվրաինտեգրման առաջնահերթությունները
Դիմակներն այլևս հանված են. Մոսկվան հանձնում է իր ամենաարժեքավոր ագենտին
Տղամարդը դանակահարել է նախկին կնոջն ու նրա քրոջը
Հայաստանը «դիվերսիֆիկացնում է» քաղաքականությունը, Ռոսատոմը մոդեռնիզացնում է Մեծամորի ԱԷԿ-ը
Գործակալ հիշեցնող Շահրամանյանը
Բաքվի խոշոր «խաղադրույքը»
Կլիմայի փոփոխության բացասական ազդեցությունը նկատելի է գյուղատնտեսության և տնտեսության մի շարք այլ ճյուղերում. փոխնախարար
Ռուսաստանում տեղի ունեցած ահաբեկչության գործով նոր կասկածյալ է հայտնվել
Արմեն Գևորգյանը ԵԽԽՎ դիտորդական առաքելության կազմում կհետևի Հյուսիսային Մակեդոնիայի նախագահական ընտրություններին
Մի համագործակցության խրոնիկա
Հայաստանը չունի ավելի ուժեղ զենք, քան միջազգային իրավունքը. չկրակելը խելամիտ չէ
Սասունցի Դավթի դարաշրջանը չէ. ԱՄՆ-ից ակնկալիքներին զուգահեռ պետք է ամրապնդել պետությունը
Երևանում ծառի ճյուղը թեքվել և ընկել է էլեկտրական լարերի վրա. փրկարարները մասնատել են ծառի ճյուղը
21:40
Ղազախստանի դեսպանատունը խորհուրդ է տվել լքել Օդեսայի և Խարկովի մարզերը
Վիճաբանություն և ծեծկռտուք՝ անչափահասների մասնակցությամբ․ կա վիրավոր
Քանի՞ մարդ է թունավորվել Հայաստանում
«Հայաստանի և Ռուսաստանի հարաբերություններում ստեղծված իրավիճակը լավատեսություն չի ներշնչում»․ Լավրով
Բաքվի անհիմն մեղադրանքն ու խորամանկ խաղը Բրյուսելից առաջ
«Կրոկուսի ահաբեկչության հեղինակներն Ուկրաինայից զգալի գումարներ և կրիպտոարժույթներ են ստացել»․ ՌԴ ՔԿ

Ինչու չի բանտարկվել Լևոն Տեր-Պետրոսյանը. Ռոբերտ Քոչարյանի օրինակը

«Հրապարակ» օրաթերթին տված հարցազրույցում երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը միտք է արտահայտել, որ 1998 թվականից հետո հանրային մեծ պահանջ կար բանտարկել Լևոն Տեր-Պետրոսյանին, սակայն ինքը գերադասել է անցյալի հետ կռվելու փոխարեն կառուցել ապագա: Ռոբերտ Քոչարյանն այդ արտահայտությամբ շոշափում է, իհարկե, մի քանի խնդիր՝ անշուշտ դիտարկելով հարցը իր հանդեպ իրավական հետապնդման համատեքստում:

Նախ՝ նա իհարկե շոշափում է այն հարցը, որ Հայաստանում իշխող համակարգը գործնականում իր պատմությունը, այսպես ասած, սկսում է 1998-ից առաջ, ոչ թե հետո, և այստեղ անշուշտ Ռոբերտ Քոչարյանն իրավացի է: Մյուս կողմից՝ Ռոբերտ Քոչարյանն իրավացի է նաև այն հարցում, որ ցանկացած դեպքում կառավարման տրամաբանության առանցքում պետք է լինի ներկա և ապագա կառուցելը, ոչ թե անցյալի հետ կռիվը: Միևնույն ժամանակ, սակայն, այստեղ կա նուրբ հարց:

Բանն այն է, որ եթե անցյալում գողացվել, յուրացվել, մսխվել է այնքան, որ փաստացի դա տեղի է ունեցել ապագայի հաշվին էլ, ապա ապագան կառուցելու համար անխուսափելի է դառնում անցյալից հաշիվ պահանջելը՝ հատկապես, երբ անցյալը էապես խոչընդոտում է այդ ապագայի կառուցմանը և փորձում է ոչ թե հաշտվել նոր իրողությունների հետ և գալ համաձայնության, այլ իր իսկ ժառանգություն թողած խնդիրներն օգտագործել նոր իշխանության դեմ:

Մեկ այլ առումով՝ եթե խոսքը Ռոբերտ Քոչարյանի գործի մասին է, ապա այստեղ խնդիրը մարտիմեկյան իրադարձություններն են, որոնց ընթացքում սպանվել է տասը մարդ, և որևէ մեկը չի կրել դրա համար պատասխանատվություն: Ռոբերտ Քոչարյանը, որպես այդ ժամանակ նախագահ և գերագույն գլխավոր հրամանատար, պատասխանատո՞ւ է տեղի ունեցածի համար: Եթե ոչ, ապա դատավարությունն ու իրավական գործընթացը նրա համար այդ բանն ապացուցելու հիանալի հնարավորություն են: Բայց երբ քաղաքի կենտրոնում հասարակական-քաղաքական զարգացումների գործընթացում պետության ուժի կիրառման հետևանքով սպանվում է տասը մարդ, ապա այստեղ առաջին պատասխանատուն բնականաբար այն սուբյեկտն է, որի հրամանատարության ներքո գործում է պետության ուժային մեքենան:

Այդ իմաստով համեմատությունը 1998-ից առաջ եղած ժամանակաշրջանի հետ փոքր-ինչ աբստրակտ է և վերացական: Այլ է հարցը, որ դիտարկենք խնդիրը ուղղակի ընտրակեղծարարության համակարգի ձևավորման ասպեկտով, որտեղ արմատը, իհարկե, 1995-96 շրջափուլն է:

Այդ ամենով հանդերձ՝ ինչ վերաբերում է 1998-ից հետո Տեր-Պետրոսյանին ձերբակալելու պահանջին ե այդ քայլին չգնալու որոշմանը, ապա Ռոբերտ Քոչարյանն ըստ երևույթին փոքր-ինչ չափազանցում է իր անձնական դերը այդ շրջանում: Բանն այն է, որ 1998-ից հետո, դե յուրե լինելով նախագահ, դե ֆակտո նա իշխանության որոշող դեմքը չէր: Կամ, այսպես ասած, Վազգեն Սարգսյան, Սերժ Սարգսյան և Ռոբերտ Քոչարյան «եռապետություն» էր՝ Վազգեն Սարգսյանի գերակայությամբ, կամ պարզապես Վազգեն Սարգսյանն էր որոշողը: Իսկ այդ դեպքում արդեն Տեր-Պետրոսյանի և ընդհանրապես մինչև 1998-ի ասպեկտը ներիշխանական իշխանափոխությունից հետո ստանում էր այլ գնահատական կամ մեկնաբանություն: Իսկ Վազգեն Սարգսյանի սպանությունից հետո արդեն Հայաստանում բացարձակապես այլ քաղաքական իրավիճակ էր, որտեղ առաջացել էր ներիշխանական թևերի սուր դիմակայություն և պայքար իշխանության համար, և որտեղ Ռոբերտ Քոչարյանն արդեն ուներ լուծելու բացարձակապես այլ խնդիրներ, իսկ Տեր-Պետրոսյանի թեման այլևս արդիական չէր:

Ավելին՝ պետք է նկատել նաև, որ Տեր-Պետրոսյանը հոկտեմբերի 27-ից անմիջապես հետո արել էր նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի շուրջ համախմբվելու կոչ՝ նրան դիտարկելով որպես պետության առանցք:

Բաժիններ
Ուղիղ
Լրահոս
Որոնում