Դատարանը մերժեց Ռոբերտ Քոչարյանին գրավով ազատ արձակելու՝ Հայաստանի երկրորդ նախագահի պաշտպանների միջնորդությունը: Որոշումը դատավոր Աննա Դանիբեկյանը հրապարակել է այսօր կեսօրին:
Դատարանի այս որոշումը բխում է ոչ միայն արդարադատության շահերից, այլ ապահովում է հասարակական կոնսոլիդացիա: Այս օրերին Քոչարյանի աջակիցները շրջում են մարզերում՝ արժանանալով հասարակության լիակատար մերժմանը: Պատահական չէ, որ դատարանի բակում՝ հաջակցություն Քոչարյանի հանդես եկող փոքրաթիվ մարդկանց, նույն ստատիկ թիվն է, ու նաև երկրորդ նախագահի թիմն այսպես էլ չի հրապարակում այն «տպավորիչ» թիվը, որը կցուցադրեր հասարակության ակտիվ աջակցությունը երկրի թիվ մեկ ամբաստանյալին:
Սակայն եթե Քոչարյանի հարցով ամեն բան կարծես ակնհայտ է, անհասկանալի է մնում Սերժ Սարգսյանի պարագան, որը Մարտի 1-ի գործով ընդամենը վկայի կարգավիճակ ունի ու, դատելով նախաքննական նյութերից, ակնհայտորեն ծաղրում է քննչական մարմիններին:
«Արցախից, երբ որ զորք էիք բերում, չէիք մտածո՞ւմ, որ սահմանները թուլացնում եք»,- ամիսներ առաջ Սերժ Սարգսյանին հարցրել է քննիչը, ինչին երրորդ նախագահը պատասխանել է, թե ինքը այդպիսի լիրիկական զեղումներով հարցերին չի պատասխանում:
Բանասիրական կրթություն ունեցող Սերժ Սարգսյանի համար սահմանների պաշտպանությունն ու երկրի անվտանգությունը, թերևս, լիրիկական զեղում է՝ հար և նման այն միլիոնավոր թալանված գումարների, որոնք նա մսխել է Բադեն Բադենի կազինոներում:
Սակայն ավելի կարևոր է այն հանգամանքը, որ Սերժ Սարգսյանը փորձում է թաքնվել Ռոբերտ Քոչարյանի ստվերի տակ՝ թեև վերջինիս հետ հավասարազոր պատասխանատու է Մարտի 1-ի համար:
Ուշադրություն դարձրեք՝ Սերժ Սարգսյանն իր ցուցմունքում չի հերքում, որ Արցախից զինվորականներ են բերվել Հայաստան՝ սահմանի անվտանգության հաշվին ու իշխանությունը Քոչարյանից Սարգսյանին փոխանցելու նպատակով, եթե նույնիսկ դրա համար պահանջվել է տասն անմեղ քաղաքացու գնդակահարությունը:
Սակայն եթե նույնիսկ տասնամյա իրադարձությունները դիտարկենք պրակտիկ քաղաքականության տեսանկյունից, ակնհայտ է, որ Սերժ Սարգսյանը Մարտի 1-ի հիմնական շահառուն է, որն իր ապօրինի նախագահությամբ աննախադեպ թալան է իրականացրել՝ հընթացս ուժի մեջ թողնելով Քոչարյանի ու մյուսների «ինդուլգենցիան»: Ու այս հանցավոր սխեման է Քոչարյան-Սարգսյան զույգի ընդհանրությունը:
Ռոբերտ Քոչարյանը բանտում է ու դա բխում է հեղափոխության օրակարգից, սակայն Սերժ Սարգսյանի «բուրժուական» կյանքը կասկածի տակ է դնում բուն հեղափոխության փաստը: Քանի դեռ Սերժ Սարգսյանն ազատության մեջ է, հասարակությունն արդարացիորեն մտածում է, որ վերջինիս ու Նիկոլ Փաշինյանի միջև գոյություն ունեն ստվերային պայմանավորվածություններ: Ահա այս վիճահարույց համատեքստն է, որը շարունակ ոռոգում է ռևանշիստական քարոզչությունը: Ըստ այդմ՝ Փաշինյանի իշխանության նկատմամբ հանրային անվստահության հիմքը Սերժ Սարգսյանի «լիրիկան» է:
