Ֆուտբոլի Հայաստանի ազգային հավաքականի գլխավոր մարզիչ Վարդան Մինասյանը հրապարակեց այն ֆուտբոլիստների անունները, որոնք նախապատրաստվելու են Ազգերի լիգայի խաղարկության շրջանակներում սեպտեմբերի 6-ին կայանալիք Լիխտենշտեյնի և սեպտեմբերի 9-ին՝ Մակեդոնիայի հետ հանդիպումներին:
Ներկայիս ծանր իրավիճակում մեր հավաքականի մարզիչը առաջին հայացքից մոբիլիզացրել է ողջ կադրային ռեսուրսը, որը կարող է պայքար մղել հատկապես Մակեդոնիայի հետ մրցավեճում: Մինասյանի ցուցակին մանրակրկիտ ծանոթանալու դեպքում համոզվում ենք, սակայն, որ պատկերը շատ ավելի տխուր է, որքան թվում է: Խոսքը վերաբերում է հատկապես պաշտպանությանը:
Մինասյանն ազգային թիմ է հրավիրել 7 պաշտպանների՝ Վարազդատ Հարոյան՝ «Ուրալ», Արարատ Մոնրոյ՝ «Բոյակա Չիկո», Անդրե Չալըշր՝ «Գյոտեբորգ», Հրայր Մկոյան՝ «Ալաշկերտ», Արտակ Եդիգարյան՝ «Ալաշկերտ», Արմեն Մանուչարյան՝ «Փյունիկ» և Տարոն Ոսկանյան՝ «Ալաշկերտ»: Խաղային պրակտիկա չունենալու պատճառով հավաքականում չեն Հովհաննես Համբարձումյանն ու Գաել Անդոնյանը: Հրավիրված ֆուտբոլիստներից կարելի է առանձնացնել Չալըշրին և Արարատին, որոնց խաղամակարդակն ու խաղային պրակտիկան կարող են օգնել հավաքականին: Վարազդատ Հարոյանը չնայած վերջին շրջանում «Ուրալի» պահեստայինների շարքում է լինում, այդուամենայնիվ նրա փորձն ու նվիրվածությունը, կարելի է ասել, փոխհատուցում են բացը:
Մինասյանի կողմից դրական քայլ պետք է համարել Արմեն Մանուչարյանին ազգային թիմ հրավիրելը: Վերջինս մեր ամենահեռանկարային պաշտպաններից է, և նրա խաղային որակները թույլ են տալիս լինել հավաքականում: Ինչ վերաբերում է Տարոն Ոսկանյանին, Հրայր Մկոյանին և Արտակ Եդիգարյանին, այս ֆուտբոլիստների խաղը վերջին շրջանում, մեղմ ասած, չի գոհացնում: Մկոյանը «Փյունիկի» հետ խաղում տապալեց «Արարատ-Արմենիային» և անմիջապես գնաց «Ալաշկերտ»: Եդիգարյանն ու Ոսկանյանն էլ, կարճ ասած, թույլ են՝ այս պահին հավաքականում խաղալու համար: Այս 3 պաշտպաններին հավաքականի հիմնական կազմում ընդգրկելն ուղղակի վտանգավոր է Հայաստանի թիվ մեկ թիմի համար:
Թվում է, թե «Ալաշկերտի» ներկայացուցիչներն այլընտրանք չունեն, բայց կարծում ենք՝ այս պահին Հայաստանի առաջնությունում կան ֆուտբոլիստներ, որոնք Մկոյանից, Ոսկանյանից և Եդիգարյանից ավելի լավ ֆուտբոլ են խաղում: Մասնավորապես, «Բանանցի» ավագ՝ աջ պաշտպան Վահագն Այվազյանը վերջին շրջանում ոչ միայն կայուն, այլև արդյունավետ խաղ է ցուցադրում: Վստահաբար կարելի է ասել, որ նա տուգանային հարվածների իրական վարպետ է: Այվազյանի հավաքականում լինելու դեպքում նվազագույնը կունենանք, այսպես ասած, գերազանց «շտռաֆ խփող»:
Այս պահին ազգային թիմի ձախ պաշտպանի դիրքը ավելի քան խնդրահարույց է: Կարծում ենք՝ բացը կարող է լրացնել «Արարատի» ներկայացուցիչ Վարդան Արզոյանը, որը ֆիզիկապես լավ է պատրաստված և շարունակ միանում է գրոհներին: Հավաքականին կարող է օգնել նաև «Արարատի» ավագ, կենտրոնական պաշտպան Ռաֆայել Սաֆարյանը, որը փորձառու է և պատրաստ է կոշտ պայքարին: Ճիշտ է, վերջին տարիներին «Արարատից» ազգային հավաքական ֆուտբոլիստ տեսնելը կարելի էր ֆանտաստիկայի ժանրից համարել, բայց հիմա իրավիճակն այլ է, և հաղթանակի համար ուղղակի պետք է համախմբել ողջ արսենալը:
ՀՖՖ-ի երեկ տարածած հաղորդագրության մեջ նշված էր, որ սեպտեմբերի 1-ին կայանալիք Հայաստանի Բարձրագույն խմբի առաջնության 7-րդ տուրից հետո հնարավոր է, որ ազգային թիմի ցուցակում լինեն փոփոխություններ: Ցանկալի կլիներ, որ վաղը Վարդան Մինասյանը Ոսկանյանի, Եդիգարյանի և Մկոյանի փոխարեն հրավիրեր Այվազյանին, Արզոյանին և Սաֆարյանին կամ գոնե այլ պաշտպանների, բայց ոչ՝ «Ալաշկերտի» վտանգավոր եռյակին:
Մեր հավաքականում կա ևս մեկ-երկու ֆուտբոլիստ, որոնց ներկայությունը ևս կարելի է վտանգավոր համարել: Խոսքը հատկապես վերաբերում է մակեդոնական «Վարդարի» հարձակվող Տիգրան Բարսեղյանին: Այս ֆուտբոլիստը վերջին տարիների գոլային պահերը փչացնելուց ու երկրպագուների նյարդերը քայքայելուց բացի՝ ոչնչով աչքի չի ընկել: Նրա խաղամակարդակն ուղղակի չի համապատասխանում մեր ազգային հավաքականին: Բարսեղյանի խաղի և թիմի մասին վառ պատկերացում կազմեցինք նաև Եվրոպա լիգայի խաղարկության որակավորման փուլում «Փյունիկի» հետ մրցավեճերում:
Յուրա Մովսիսյանի և Ռուլան Կորյանի բացակայության պայմաններում որպես այլընտրանք առաջարկում ենք Լյուքսեմբուրգի «Պրոգրեսի» հարձակվող Ալեքսանդր Կարապետյանին և «Ալաշկերտի» ներկայացուցիչ Էդգար Մանուչարյանին: Վերջինս թե՛ ֆուտբոլային ինտելեկտով, թե՛ փորձով և վարպետությամբ մի գլուխ ավելի բարձր է Տիգրան Բարսեղյանից: Ճիշտ է, Մանուչարյանը գերազանց մարզավիճակում չէ, բայց վստահ ենք, որ նա, ինչպես նաև Կարապետյանը, անհամեմատ ավելի շատ օգուտ կտա մեր ազգային թիմին: Հուսանք, որ Բարսեղյանին գոնե չենք տեսնի հավաքականի մեկնարկային կազմում:
Գոլային պահերը փչացնելու ու նյարդեր քայքայելու առումով Բարսեղյանին չի զիջում նաև գերմանական «Յան Ռեգենսբուրգի» ներկայացուցիչ Սարգիս Ադամյանը: Ինչ վերաբերում է մնացած 19 ֆուտբոլիստներին, ապա նրանց ընտրության հարցում Մինասյանը միանգամայն իրավացի է: Ուրախալի է հատկապես հենակետային կիսապաշտպաններ Կառլեն Մկրտչյանի, Ռումյան Հովսեփյանի և Գոռ Մալաքյանի ներկայությունը: Այս ֆուտբոլիստների միջոցով Վարդան Մինասյանը կարող է հատկապես Մակեդոնիայի հետ մրցավեճում որոշ չափով փակել պաշտպանության բաց կողմերը:
Համեմատաբար լավ վիճակում է գտնվում մեր հավաքականի կիսապաշտպանությունը: Ի դեմս Հենրիխ Մխիթարյանի, Գևորգ Ղազարյանի, Մարկոս Պիզելիի, Արաս Օզբիլիսի, ինչու չէ՝ նաև Էրիկ Վարդանյանի և Իվան Յագանի՝ Մինասյանը կարող է լուծել հարձակման գծում առկա խնդիրները: Ինչ վերաբերում է դարպասապահի խնդրին, ապա կարծում ենք՝ այն մեկնաբանության կարիք չունի: