«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է ընտրական և քաղաքական տեխնոլոգիաների մասնագետ Արմեն Բադալյանը:
-Պարոն Բադալյան, օրերս Սպորտի և երիտասարդության հարցերի նախարար Հրաչյա Ռոստոմյանը, պատասխանելով հարցին, թե ինչ է կատարվում Հայաստանի ըմբշամարտի ֆեդերացիայում, ասել էր, որ Սամվել Կարապետյանը, ով մեծ ներդրում է ունեցել ըմբշամարտի զարգացման մեջ և տևական ժամանակ մեծ աջակցություն է ցույց տվել, մարզաձևին ծանր հարված հասցրեց, և եթե չլիներ Գագիկ Ծառուկյանը, հայկական ըմբշամարտը կրախի առաջ կկանգներ: Տեսակետ կա, որ այս ամենը խոսում է ներիշխանական դիմակայության մասին: Հնարավո՞ր է՝ կառավարությունը դուրս է գալիս վարչապետի վերահսկողությունից:
-Դիմակայություն որպես այդպիսին գոյություն չունի: Սպորտի և երիտասարդության հարցերի նախարար Հրաչյա Ռոստոմյանի քննադատությունը հիմնականում ուղղված է ըմբշամարտի ֆեդերացիայի նախկին նախագահ, գործարար Սամվել Կարապետյանին, որը աջակցում է վարչապետին, իսկ սպորտի նախարարը ԲՀԿ ներկայացուցիչն է: Եվ փաստորեն ԲՀԿ-ն հնարավոր առիթներով անուղղակի արդեն քննադատական ալիքը ուղղում է վարչապետի ուղղությամբ: Եվ դա հիմնականում կարող ենք կապել 2018-ի ապրիլի հետո հնարավոր քաղաքական զարգացումների հետ: Գաղտնիք չէ, որ ԱԺ «Ծառուկյան» խմբակցության պատգամավորներն ակնարկում են, որ ցանկանում են ապագայում լինել կոալիցիոն կառավարության անդամ, այսինքն՝ կցանկանան կոալիցիա կազմել եղած կոալիցիայի հետ, և փաստորեն իշխող քաղաքական ուժ դառնալ: Այս պահի դրությամբ դժվար է ասել, թե ինչպիսին կլինի վարչապետի մոտեցումն այդ հարցի հետ կապված, բայց ինչ վերաբերում է հարցին, որ կառավարությունը դուրս կգա վարչապետի վերահսկողությունից, այդպես չէ, որովհետև կառավարությունը չի գտնվում վարչապետի վերահսկողության ներքո, կառավարությունը գտնվում է նախագահի, ՀՀԿ-ի և նրա ղեկավարի վերահսկողության ներքո: Իսկ վարչապետը ունի որոշակի վարչական ռեսուրս, բայց շատ սահմանափակ է նրա վարչական ռեսուրսը, ընդամենը մի քանի նախարարներ: Եվ դրանով չենք կարող ասել, որ նա վերահսկում է կառավարությունը: Նա դեռևս կառավարությունը չի վերահսկում, նա հանդիսանում է ընդամենը կառավարության աշխատեցող «մենեջեր», ոչ ավել: Սա 2018-ի ապրիլից հետո ստեղծվելիք քաղաքական վիճակում քաղաքական տարբեր ուժերի, այդ թվում՝ ՀՅԴ-ի կողմից իրենց արժեթղթերի բարձրացման գործընթաց է տեղի ունենում: Սա է դիմակայությունը:
-Այս հայտարարությունից հետո տեղեկատվություն տարածվեց, որ հարկային ստուգումներ են սկսվել Գագիկ Ծառուկյանին պատկանող ընկերություններում: Արդյոք այսպես հնարավո՞ր է վերահսկողություն իրականացնել: Ի վերջո, այս ամենը իմիտացիա՞ է, թե խորքում կա խնդիր:
-Ե՛վ նա, և՛ նա, որովհետև մենք ամենակարևոր հարցի պատասխանը՝ ով է լինելու վարչապետ 2018-ից հետո և ով ինչ պաշտոն է զբաղեցնելու, չունենք: Տեսակետ կա, որ վարչապետ կարող է մնալ գործող վարչապետը, իսկ նախագահը կարող է դառնալ Անվտանգության խորհրդի նախագահ, բայց ավելի լայն լիազորություններով և փաստացի ինքը դառնա գործադիր իշխանության ղեկավար և ոչ թե վարչապետը: Բնականաբար, երբ ԲՀԿ ներկայացուցիչները գնան կառավարություն, այնտեղ վարչապետի լիազորությունները նման քաղաքական իրավիճակում էլ ավելի են սահմանափակվում: Հավանաբար, դա վարչապետին դուր չի գալիս և չի բացառվում, որ վարչապետի թիկունքում կանգնած գործարարները փորձում են կանխել դա և թույլ չտալ վարչապետի դիրքերի էլի ավելի թուլացումը: Այստեղ չի բացառվում, որ ԲՀԿ-ն և Հանրապետության նախագահը անուղղակի կարող են դաշնակիցներ լինել 2018-ի ապրիլից հետո ձևավորվելիք քաղաքական համակարգում սեփական շահերը պաշտպանելու գործընթացում, որտեղ վարչապետի դիրքերը, բնականաբար, երկուսն էլ կձգտեն թուլացնել: Մեկը կձգտի թուլացնել, որովհետև դառնալով Անվտանգության խորհրդի ղեկավար, փաստացի կդառնա իշխանության ուժային կառույցների ղեկավարը, իսկ եթե ԲՀԿ-ն մտնի կոալիցիա և ունենա որոշակի նախարարություններ, բնականաբար, դե յուրե կենթարկվեն վարչապետին, իսկ դե ֆակտո՝ ԲՀԿ առաջնորդին: Փաստորեն վարչապետի լիազորությունները նրանք կարող են էլ ավելի թուլացնել: Դա վարչապետի թիկունքին կանգնած ուժերին, ամենայն հավանականությամբ, ձեռք չի տալիս և նրանք հնարավոր է փորձեն վերահսկողություն սահմանել ԲՀԿ-ի վրա, որպեսզի նրան դուրս թողնեն քաղաքական գործընթացներից: Այսինքն՝ սա և՛ իմիտացիոն է, և՛ իմիտացիոն չէ: Երկուսն էլ կան: Եվ ԲՀԿ-ն կլինի կառավարության կազմում, թե չի լինի, դրանում էական փոփոխություն չի լինելու, որովհետև եթե անգամ գործող վարչապետը շարունակի մնալ 2018-ի ապրիլից հետո վարչապետ, իսկ գործող նախագահը դառնա Անվտանգության խորհրդի՝ լայն լիազորություններով նախագահ, բնականաբար, վարչապետ կլինի այսօրվա վարչապետը, թե մեկ ուրիշը, դրանով որևէ բան չի փոխվելու: Այս կտրվածքով իմիտացիոն է: Իսկ իմիտացիոն չէ այն հատվածով, որ հատվածքով դա վերաբերում է վարչական ռեսուրսների սահմանափակմանը, որովհետև եթե ԲՀԿ-ն մտնում է կոալիցիա և ունենում է նախարարներ, դա պետք է ունենա վարչապետի թիմակիցների հաշվին, իսկ դա նշանակում է, որ վարչական ռեսուրսը պակասում է, գործունեության հնարավորություններն են սահմանափակվում: Եվ այս առումով իմիտացիոն չէ:
-Ի՞նչ եք կարծում, հնարավո՞ր է լուրջ դիմադրության վարչապետի և Սերժ Սարգսյանի միջև 2018-ի ապրիլից առաջ:
-Քանի որ Հայաստանի վարչապետի հարցը Հայաստանում չի որոշվում, որովհետև իշխանության մակարդակն այնքան էլ ընկել, որ այդ հարցում վերջնական խոսքը Ռուսաստանի իշխանություններինն է: Եվ այս առումով կլինի մեծ պայքար, քանի որ պաշտոնը մեկ հատ է, բայց իրենք չեն, որ որոշելու են փոխհամաձայնության կամ մեկ այլ սկզբունքով, թե ով է լինելու վարչապետ: Որոշվելու է Մոսկվայում, և նրանց միջև դիմակայությունը կգնա զուտ Մոսկվային ապացուցելու համար, որ իրենք ավելի ճիշտ վարչապետ կլինեն:
