Հեղափոխությունից կարճ ժամանակ անց հրավիրված ասուլիսներից մեկում վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարեց, որ ի պաշտոնե այնքան ու այնպիսի ճշմարտությունների է տիրապետում, որոնք անգամ վախեցնում են։ Այդ ասուլիսից անցել են ամիսներ, հեղափոխությունից անցել է շուրջ 10 ամիս։ Դա ավելի քան բավարար ժամանակահատված է գնահատելու համար՝ որքանո՞վ ճշմարտությունը տեղ ունի իշխանության քաղաքականության մեջ կամ որքանով է այն հիմնված ստի ու կեղծիքի վրա։
Այս օրերին խորհրդարանում ընդունվեց կառավարության ծրագիրը։ Իշխանության ներկայացուցիչները պաշտպանում ու ներկայացնում են այն այնպես, կարծես դա Հայաստանի փրկության ծրագիրն է։ Մինչդեռ իրականությունն այն է, որ կառավարության այդ ծրագիրը շարքային, միջին մակարդակի փաստաթուղթ է և տնտեսական հեղափոխության հետ կապ ունի այնքանով, որքանով դրա հեղինակները կրում են մորուսներ ու «Դուխով» մակագրությամբ գլխարկներ։
Կառավարության ծրագիրը ծրագիր է այն մասին, որ Հայաստանը շարունակելու է իներցիոն զարգացումը տնտեսության մեջ, մեկուսացումը՝ արտաքին քաղաքականության ասպարեզում և անվտանգության ապավինումը՝ բացառապես զինված ուժերին։ Կառավարության ծրագիրը ոչ մրցունակ, միջակ երկրի գոյությունը քարշ տալու մասին փաստաթուղթ է։ Մինչդեռ, իշխանականների կողմից այն ներկայացվում է այնպես, կարծես 30 տարիների կտրվածքով առաջին ազգափրկիչ ռազմավարությունն է։ Սուտ։ Կեղծիք։
Վերջին երեք օրերին իշխանական պատգամավորների ելույթներում կեղծիքի, ստի, պաթոսի չափաբաժինը այնքան շատ ու այնքան մեծ է, որ ակամայից հիշեցնում է Սերժ Սարգսյանին քծնող հանրապետականների համանման վարքագիծը։ Ճշմարտությունը նրանց խոսքերում ու գուցե նաև մտքերում բացակայում է, ճշմարտության տեղը զբաղեցրել են սուտը, կեղծիքը, ճշմարտության մանիպուլյացիան։
Սուպերվարչապետական համակարգը անթույլատրելի է, ժամանակին հայտարարում էր գործող վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը։ Այսօր ամեն ինչ անում է այդ համակարգը պահպանելու համար։ Եվ ուրեմն, նա կա՛մ ստում էր այն ժամանակ, երբ հայտարարում էր, որ սուպերվարչապետական համակարգն անթույլատրելի է, կա՛մ ստում է այսօր, երբ հայտարարում է, որ քայլ առ քայլ իշխանությունը հրաժարվելու է սուպերվարչապետական համակարգից։
Հայաստանի անդամակցությունը Եվրասիական տնտեսական միությանը անթույլատրելի է, պետք է ամեն ինչ անել Հայաստանի անդամակցությունն այդ կառույցին դադարեցնելու համար, ժամանակին հայտարարում էր Նիկոլ Փաշինյանը։ Պետք է ամեն ինչ անել Հայաստանի անդամակցությունը ԵԱՏՄ-ին ավելի արդյունավետ դարձնելու համար, այսօր ասում է վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը։ Եվ ուրեմն, նա ստում էր կա՛մ այն ժամանակ, կա՛մ ստում է այսօր։
Իշխանությունը վտանգավոր կատեգորիա է։ Իշխանությունը շատ արագ ու խորապես մարդուն կարող է հեռացնել իրականությունից։ Հեռացումը իրականությունից հաջորդ փուլում հանգեցնում է հեռացմանը՝ ճշմարտությունից։ Կամ ճշմարտությունից հրաժարումին։ Իսկ դա իր հերթին հանգեցնում է նրան, որ իրականությունը լցվում է ստով ու կեղծիքով, տարբեր կոնյունկտուրաներին հարմարեցված ճշմարտության մանիպուլյացիաներով։ Իրականությունը, ինչպես որ ճշմարտությունը, ավելի հաճախ շատ ավելի դաժան է, քան կեղծիքն ու մանիպուլյացիան։ Որովհետև ճշմարտությունը ապրիորի է ու օբյեկտիվ, իսկ մանիպուլյացիան կառուցվում է կոնկրետ նպատակով՝ առաջին հերթին մարդուն կամ համակարգին իրականությունից կտրելու նպատակով։ Մանիպուլացված ու կեղծված իրականության մեջ ապրելը շատ հաճելի է՝ ամեն ինչ հրաշալի է ու պայծառ։ Բայց որքան մարդը կամ համակարգը ավելի է խրվում կեղծ իրականության մեջ, այնքան ավելի է օտարվում օբյեկտիվ իրականությունից, այնքան օբյեկտիվ իրականությունը ավելի մռայլ է դառնում ու ճնշող։ Հենց դրանով պետք է բացատրել այն անթաքույց անհանդուրժողականությունը, որը իշխանության ներկայացուցիչները ցուցաբերում են ընդդիմախոսության ցանկացած դրսևորման նկատմամբ։ Որովհետև ցանկացած քննադատություն փորձ է իշխանությանը հանել մանիպուլացված իրականությունից ու վերադարձնել օբյեկտիվ իրականություն Բայց իշխանությունն իրեն այնտեղ շատ կոմֆորտ և ինքնաբավ է զգում և չի ցանկանում վերադառնալ իրական կյանք։
Սա չափազանց վտանգավոր ֆենոմեն է իշխանության ու անձամբ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի համար։ Եթե նա օր առաջ ստի ու կեղծիքի կոմֆորտ զոնայից չվերադառնա իրականություն, թեկուզև դառը ճշմարտությամբ հագեցած իրականություն, ապա դառնալու է այն նույն կեղծիքի զոհը, որով այսօր փորձ է արվում կերակրել հասարակությանը։
Լուսանկարը՝ Photolure-ի
