Երևանի ընդհանուր իրավասության դատարանում իր գործով դատավարության մեկնարկին Սերժ Սարգսյանը բարձրախոսով դիմեց դատարանի շուրջ հավաքված իր համակիրներին: Ինքնին տեսարանը, երբ Սերժ Սարգսյանն այդ մեխանիզմով դիմում է փողոցում հավաքված բազմությանը, արդեն իսկ իր մեջ կրում է էպիկականության հսկայական չափաբաժին: Սակայն առավել հետաքրքրաշարժն այն էր, որ Սերժ Սարգսյանը կոչ արեց իր համախոհներին չհավաքվել դատարանի մոտ, գնալ տուն, զբաղվել առօրյա գործերով, չմոռանալ Հայաստանի անվտանգության մասին: Նա միաժամանակ հայտարարեց, թե Արցախը երբեք չի լինելու Ադրբեջանի կազմում, և դա իր կյանքի նպատակն է եղել ու կա: Իհարկե, առնվազն զարմանալի է, որ կյանքի այդպիսի նպատակ ունեցող մարդը կարող էր իր կյանքի ընթացքում համաձայն լինել Կազանյան պլան ստորագրելուն, ինչպես ինքն է խոստովանել, սակայն մյուս կողմից, իհարկե, ինչպես Նիկոլ Փաշինյանն է խոսում Սերժ Սարգսյանի թողած ծանր ժառանգության մասին, այնպես էլ Սարգսյանն իրեն մնացած ժառանգության մասին կարող է խոսել և, իհարկե, հիմնավոր:
Ավելին, ի վերջո Փաշինյանն ունի իր ծանր ժառանգությունը չեզոքացնելու կարևորագույն ռեսուրս՝ ժողովրդական վստահություն ու լեգիտիմություն, իսկ Սերժ Սարգսյանը ոչ միայն դա չուներ, այլ փաստորեն նաև Ռոբերտ Քոչարյանի և իր արդեն համատեղ «ժառանգության»՝ Մարտի 1-ի ծանրագույն բեռը: Բայց այդ թեմաներն իհարկե շոշափել ենք բազմաթիվ անգամ, և դեռևս կլինեն առիթներ: Դատարանի դիմաց Սերժ Սարգսյանի կարճատև ելույթն իր մեջ պարունակում էր նաև բավականին հետաքրքիր մի նրբերանգ, որը, իհարկե, ինչ-որ տարաբնույթ թելերով այդուհանդերձ կապվում է հենց Ռոբերտ Քոչարյանի հետ, նրա թողած, արդեն ավելի լայն իմաստով, ժառանգության հետ: Հատկապես որ պաշտոնը թողնելուց հետո Ռոբերտ Քոչարյանը չթողեց Սերժ Սարգսյանին՝ հանգիստ չթողեց, պարբերաբար փորձելով կասկածի տակ դնել նրա ներիշխանական լեգիտիմությունն անգամ:
Դիմակայության այդ տասնամյակը ներկայումս շարունակվում է նոր իրավիճակում, և Սերժ Սարգսյանի կոչը իր համախոհներին՝ տուն գնալ, զբաղվել առօրյա գործերով, չմոռանալ Հայաստանի անվտանգության մասին, բավականին նուրբ ակնարկ է թերևս Ռոբերտ Քոչարյանին: Երկրորդ նախագահը ոչ միայն «մեծահոգաբար» տուն չի ուղարկել իր համախոհներին, այլ նրանց համար փորձել է ավելի կոմֆորտ պայմաններ ստեղծել փողոցում: Սերժ Սարգսյանը փաստորեն բաց չթողեց Ռոբերտ Քոչարյանի նկատմամբ, այսպես ասած, «լայնախոհության» առավելություն դրսևորելու առիթը: Կլինի՞ նույնքան «նուրբ» պատասխան Ռոբերտ Քոչարյանից, որը, ի դեպ, հենց երեկ Սերժ Սարգսյանի խոսքերին գրեթե զուգահեռ, մեկ այլ դատարանում՝ մարտիմեկյան գործով, հայտարարել էր, որ այդ ժամանակ հասարակական կարգի պահպանության լիազորությունը նախագահինը չէր, այլ կառավարությանը:
Կառավարության ղեկավարը Սերժ Սարգսյանն էր:
Լուսանկարը՝ «Հետք»-ի
