Հայաստանի 2018 թվականի պետական բյուջեի ծախսային մասը ընդհանուր կկազմի 1 տրլն 464,2 մլրդ դրամ, սակայն ի տարբերություն նախորդ 2-3 տարիների՝ կփոխվի միջոցները ծախսելու տրամաբանությունը: Այսպես՝ եթե 2015-2016 թվականներին դրանք մեծացրել են, որպեսզի տնտեսությունն ավելի լավ հաղթահարի արտաքին ցնցումները (ռուբլու փոխարժեքի եւ տրանսֆերտների անկումը, մետաղի գնեի նվազումը), ապա 2017-ին դրանք զսպել են արտաքին պարտքի որոշակի պահանման համար:
Իսկ հիմա կառավարությունը կրկին ծրագրում է դրանք 7,7 տոկոսով մեծացնել՝ ըստ որում շեշտը դնելով կապիտալ ծախսերի վրա: Վերջինը կաճի գրեթե 2 անգամ՝ 98,6-ից մինչեւ 175 մլրդ դրամ:
Իշխանությունները կարծում են, որ դրա հետ մեկտեղ կկարողանան տնեսական աճը խթանել նոր ենթակառուցվածքների զարգացման շնորհիվ (ճանապարհներ, ոռոգման համակարգեր, էլեկտրահաղոդման գծեր եւ այլն):
Ըստ որում՝ բիզնեսի անմիջական աջակցության միջոցառումները, օրինակ՝ արտոնյալ կամ սուբսիդավորված վարկերի տրամադրման ծավալը շոշափելիորեն չեն մեծացնի:
Ինչպես նախկինում, առաջնային են մնում պաշտպանական ծախսերը՝ այն կմեծացնեն 205 մլրդ դրամով՝ մինչեւ գրեթե 234 մլրդ դրամ: Դրա փոխարեն ստիպված կլինեն հետ բերել սոցիալական ծախսերից:
Թոշակները, նպաստները եւ նվազագույն աշատավարձը չեն բարձրանում, ինֆլյացիան չի զսպվում, կրճատվում է ավելի քան 5500 աշխատատեղ, նվազում են կրթության, գիտության, առողջապահության ոլորտների հատկացումները:
Եթե թվերով խոսենք, ապա 2018 թվականին Հայաստանի առողջապահության ոլորտին կհատկացվի 5,8 մլրդ դրամով ավելի քիչ, քանի 2017-ին: Ընդհանուր առմամբ խոսքը գրեթե 80,1 մլրդ դրամի մասին է, որը կազմում է ՀՆԱ-ի 1,4 տոկոսը: Ի դեպ, կառավարությունը խոստանում է, որ նույնիսկ ոլորտի ծախսերի նվազեցման պայմաններում, բժշկության բյուջետային ֆինանսավորմամբ մատուցվող ծառայությունների ցանկի կրճատում չի լինի:
Մյուս տարի համանման պատկեր կլինի նաեւ կրթության ոլորտում: 2018-ին այս ոլորտում բյուջեից հատկացումները, ընթացիկ տարվա համեմատությամբ, ծրագրվում է 0,6 տոկոսով կամ 71,4 մլն դրամով կրճատել: Կրթության ոլորտն ընդհանուր կստանա (առանց գիտության համար նախատեսված ծախսերի) գրեթե 127 մլրդ դրամ, որը կազմում է երկրի ՀՆԱ-ի 2,17 տոկոսը:
2018 թվականին չի աճի նաեւ սոցապահովության բյուջեն՝ կազմելով ընդամենը 408 մլրդ դրամ: Հայաստանում անփոփոխ կմնա նաեւ նվազագույն աշխատավարձի (55 հազար դրամ) եւ միջին թոշակի (41 հազար դրամ) չափը: Կառավարությունը նման մոտեցումը պատճառաբանում է երկրի տնտեսական հնարավորությունների եւ նրա պոտենցիալի կայունացման անհրաժեշտությամբ, որի հետ կապված անհրաժեշտ չի համարում սոցիալական նոր պարտավորությունների ստանձնումը, որոնք կարող են պետության համար լրացուցիչ բեռ լինել:
Սակայն եթե հիշենք, վարչապետ Կարեն Կարապետյանը այս տարվա գարնանը նախընտրական քարոզարշավի ընթացքում բազմիցս հայտարարել էր՝ կառավարությունը տրամադրված է, որ 2018 թվականին քննարկի աշխատավարձերի եւ թոշակների բարձրացման հարցը: Իսկ հիմա ավելի հաճախ է խոսվում այն մասին, որ մյուս տարվա պետական բյուջեն ոչ թե ցանկությունների բյուջե է, այլ հնարավորությունների, որոնք թույլ կտան երկարաժամկետ աճ ապահովել: Եվ հենց տնտեսական աճի ապահովման հաշվին (որը 2018 թվականի պետական բյուջեում նախատեսված է 4,5 տոկոս) հետագայում թոշակներն ու աշխատավարձերը բարձրացնել: Այլ ոչ թե դրանք բարձրացնել պարտք վերցված փողով:
Չնայած մյուս տարի թոշակների եւ աշխատավարձի բարձրացում նախատեսված չէ, բնակչության մեկ շնչի հաշվով ՀՆԱ-ի բաժինը, որը կյանքի որակի հիմնական ցուցանիշներից մեկն է, ծրագրվում է բարձրացնել 300 դոլարից մինչեւ 3985 դոլար: Համեմատության համար՝ ընթացիկ տարվա արդյունքներով այս ցուցանիշը սպասվում է 3699 դոլարի մակարդակում: