Կարեն Կարապետյանի մամուլի ասուլիսին զուգահեռ, հայաստանյան մեդիահոսքը բավական առատ է Սերժ Սարգսյանի տնտեսական դատողություններով, որ նա արել է ռուսական ԶԼՄ-ների հետ հարցազրույցների, այսպես ասած, փնջի շրջանակում: Բանն այն է, որ վերջին օրերին Սարգսյանը մի քանի հարցազրույց է տվել ռուսական տարբեր ձևաչափի լրատվամիջոցների: Այդ հարցազրույցների առանձնահատկությունն այն է, որ դրանք ընդգծված տնտեսական թեմատիկայով են, և Սերժ Սարգսյանը խոսում է արտաքին տնտեսական հարաբերությունների մասին, բնականաբար՝ առանցքում ունենալով այսպես ասած Եվրասիական միությունն ու դրա առաջ Հայաստանի պարտավորությունները:
Զուտ բովանդակային շեշտադրումները, անշուշտ, առանձին քննարկման և դիտարկման առարկա են, սակայն ինքնին հարցազրույցների ընդգծված տնտեսական թեմատիկան, և ընդգծված արտաքին տնտեսական շրջանակը ուշագրավ են: Այդ ֆոնին էլ հետաքրքիր է այն, որ նոյեմբերի 2-ին ասուլիս տալով հայաստանցի լրագրողների համար, վարչապետ Կարեն Կարապետյանը գլխավորապես անդրադարձել է ներքին տնտեսական գործընթացներին, հպանցիկ շոշափելով արտաքին բաղադրիչները: Ավելին, Կարապետյանը չի անդրադարձել վերջին օրերի ամենակարևոր զարգացումներից մեկին անգամ՝ իր կատարմամբ: Խոսքը Իրան կատարած այցի մասին է և զարմանալի է, որ Կարեն Կարապետյանն իր ասուլիսի ընթացքում այսպես ասած բաց է թողում այդ կարևոր թեման:
Մամուլում օրերս հրապարակվեցին տեղեկություններ, որ Կարեն Կարապետյանը Սերժ Սարգսյանի հետ պայմանավորվել է իշխանության բաժանման հարցում, և Սարգսյանը կլինի վարչապետ, իսկ նա փոխվարչապետ: Կարեն Կարապետյանը հերքել է աշխատանքի այսպես ասած այդ բաժանումը, սակայն ուշագրավ է այն, որ այս օրերին բավականին նկատելի բաժանում է ուրվագծվում նրանց միջև՝ Սերժ Սարգսյանը բավականին ինտենսիվ քարոզչական ալիք է ծավալել ռուսական ԶԼՄ-ներով, այսպես ասած՝ մտնելով տնտեսական տիրույթ, որը նրա պարագայում ընկալվում էր թերևս իր ամենաթույլ և խոցելի տիրույթը: Փոխարենը, Կարեն Կարապետյանն իր ասուլիսի ընթացքում չի փորձում «տրորել» Սարգսյանի հարցազրույցներով գծված սահմանը:
Արդյո՞ք դա պայմանավորվածություն է, ու ի՞նչ ժամանակահատվածի համար և ինչ այսպես ասած փաթեթի շրջանակում: Միևնույն ժամանակ, արդյո՞ք Սերժ Սարգսյանը ռուսական դաշտում փորձում է ցույց տալ, որ տնտեսությունն իր ամենևին խոցելի կամ թույլ տեղը չէ, կամ եթե էր, ապա այդ թուլությունն ու խոցելիությունն անցյալում է, և այժմ Սարգսյանն այդ ուղղությամբ նույնիսկ պատրաստվում է լինել բավական ակտիվ: Թեև, չի բացառվում, որ Սարգսյանի համար տնտեսական բաղադրիչը շարունակում է մնալ աքիլեսյան գարշապար՝ պարզապես նա առաջնորդվում է սկզբունքով, որ լավագույն պաշտպանությունը հարձակումն է:
