Մինչ հանրային ուշադրությունն արդեն երկու օր կլանված է խորհրդարանի դահլիճին, որտեղ քննարկվում է կառավարության ծրագիրն ու, ըստ էության, պայմանականորեն գծագրվում առաջիկա տարիներին քաղաքական առնվազն խորհրդարանական պայքարի որոշակի «մաստեր-պլանը», բավական ուշագրավ զարգացումներ են ծավալվում երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի շուրջ: Իսկ այդ ուղղությունն առանց վարանելու, թերևս, հնարավոր է գնահատել իբրև Հայաստանի խորհրդարանական քաղաքականությանը զուգահեռ գիծ, որտեղ ևս խմորվում է որոշակի քաղաքականության «մաստեր-պլան», ուղղակի, թե անուղղակի:
Այդպիսով, Ռոբերտ Քոչարյանի փաստաբանները նախօրեին հայտարարեցին, որ նրան մեղադրանք է առաջադրվել կաշառքի գործով, արդեն հայտնի Սիլվա Համբարձումյանի ցուցմունքի հիման վրա: Համբարձումյանը արդեն հայտնի է նրանով, որ հայտարարել է Հայաստանի բարձրաստիճան պաշտոնյաներին կաշառք տալու բազմաթիվ դեպքերի մասին: Այդ համատեքստում է նաև բնապահպանության նախկին նախարար Արամ Հարությունյանի գործը: Հարությունյանը, ինչպես հայտնի է, գտնվում է հետախուզման մեջ: Ամենահետաքրքիրն այն է, որ Ռոբերտ Քոչարյանի փաստաբանական խմբի հայտարարությունից հետո՝ որ նրան կաշառքի մեղադրանք է ներկայացվել Սիլվա Համբարձումյանի ցուցմունքի հիման վրա, Սիլվա Համբարձումյանը հայտարարել է, թե ինքը Քոչարյանին կաշառք տալու վերաբերյալ որևէ ցուցմունք չի տվել, ինքն ասել է, որ Մայրապետյանին է փոխանցել երկու միլիոն դոլար: Ի՞նչ է ստացվում՝ Մայրապետյա՞նն է ցուցմունք տվել Ռոբերտ Քոչարյանի դեմ: Այդ դեպքում ինչո՞ւ են նրա փաստաբանները տալիս Սիլվա Համբարձումյանի անունը:
Հիշեցնենք նաև, որ Սամվել Մայրապետյանը ազատության մեջ է և հնարավոր է նաև բուժման նպատակով մեկնի Գերմանիա: Կա տպավորություն, որ իրավապահ համակարգը կորցրել է այսպես ասած՝ գործի թելը և կառավարումը, հայտնվել լաբիրինթոսում, որից չի հաջողվում դուրս գալ: Սակայն սա էլ, իր հերթին, ոչ թե իրավապահ համակարգի խնդիրն է, այլ դառնում է ընդհանրապես հանրային, քաղաքական խնդիր, քանի որ լիովին հասկանալի է գործի և անունների ռեզոնանսը: Ավելին, հատկանշական է, որ մեղադրանքի մասին հայտարարել են Քոչարյանի փաստաբանները, Քոչարյանի դեմ ցուցմունք և նրան կաշառք տված չլինելու մասին հայտարարել է Սիլվա Համբարձումյանը, սակայն առայժմ չկան իրավապահ համակարգի պարզաբանումներ և բացատրություններ: Ավելին, հարց է առաջանում, թե արդյո՞ք Քոչարյանի փաստաբանական թիմը իրավապահ համակարգից արտահոսած տեղեկատվության հիման վրա չի տարածել տեղեկություն, այդպիսով որոշակի կանխարգելիչ քայլ կատարելով և ստեղծելով մի իրավիճակ, երբ իրավապահների համար շաբաթը ուրբաթից շուտ է եկել: Սրանք հարցեր են, որոնք ընդամենը մեկն են հանրության մոտ առկա բազմաթիվ հարցադրումներից, աղմկոտ և, ըստ էության, հիմնարար նշանակության գործերի կապակցությամբ:
Օրեր առաջ, երբ դատարանում քննվում էր Ռոբերտ Քոչարյանի խափանման միջոց կալանքը փոխելու հարցը, ԱԱԾ պետ Արթուր Վանեցյանը հայտարարեց, որ ԱԱԾ քննչական կառույցը շուտով հայտարարություն կանի Ռոբերտ Քոչարյանի ունեցվածքի վերաբերյալ քրեական գործի մասին, որն ընթացքի մեջ է: Ե՞րբ է լինելու այդ հայտարարությունը, արդյո՞ք իրավապահ համակարգը տիրապետում և կառավարում է իրավիճակը, թե՞ այն ինքնահոս կառավարման ռեժիմում է, կամ գուցե կառավարելի քաոսի, որի նպատակն է այդպիսով կարողանալ վերահսկել նաև գործի «մետաստազները» իրավական շրջանակից դուրս: