Մի առիթով մարշալներ Բաղրամյանն ու Բաբաջանյանը գտնվում էին Հայաստանում: Զորավարները շրջեցին հանրապետությունում, հանդիպումներ ունեցան աշխատավորության հետ, եղան պատմա-մշակութային վայրերում, բնության անկրկնելի գեղեցկություններին գերված՝ շրջեցին լեռնաշխարհում:
Մի հանդիպման ժամանակ, որ տեղի էր ունենում Համազասպ Բաբաջանյանի բարեկամների հարկի տակ, զրույցի ընթացքում մարշալը հարցրեց մեզ՝ սեղանի մասնակիցներին.
- Կցանկանայի իմանալ՝ հայ զորավարներից ո՞վ է ձեր ընտրյալը, ձեր կուռքը…
- Անդրանիկը,- անվարան պատասխանեցինք մենք:
Մարշալի հարցմանը նման պատասխան տալն այնքան էլ հեշտ չէր մեզ համար և ոչ էլ այնքան հաճելի մարշալի համար: Այդպես էինք մտածում մենք, բայց այդպես չէր խորհում Բաբաջանյանը:
Մի քիչ մտորելուց հետո նա պատասխանեց.
- Պա...