«Արմենպրես»-ը հաղորդմամբ, դերասանը խոստովանում է՝ մոնոներկայացումը ինքն իրեն ստուգելու, դերասանական հնարավորությունները բացահայտելու, փորձն ամփոփելու հնարավորություն է տալիս: Նրան հետաքրքիր է եղել՝ կարո՞ղ է բարձրացնել ծանրաձողը, թե՞ ոչ:
«Համլետ» բեմադրելու առաջարկը Նինա Մազուրինն է եղել: Ընտրել են հենց այդ գործը, քանի որ այն հետաքրքիր շեշտադրումներ ունի: «Շեքսպիրի Համլետի հարցը հետևյալն էր. «Լինե՞լ, թե՞ չլինել», իսկ Մազուրը այլ տեսանկյունից է մոտենում խնդրին՝ լինե՞լ բոլորի նման, թե՞ չլինել բոլորի պես. ինչպե՞ս կվարվեր Համլետն այդ դեպքում»,- ասում է դերասանը:
Քուշքյանը երբեք չի երազել մարմնավորել Համլետի կերպարը, և Մազուրի պիեսը ներկայացնելիս անդրադառնում է սովորական մարդու, երիտասարդի, որը վերոնշյալ խնդրի առաջ է կանգնել: «Ես չեմ խաղում որպես Շեքսպիրի Համլետ՝ չնայած կրքերը շեքսպիրյան են»,-ընդգծում է Արմեն Քուշքյանը:
Խոսելով Վահե Շահվերդյանի հետ համագործակցության մասին՝ դերասանը հիշեցնում է՝ վերջինս իր վարպետն է, որի արվեստանոցն է ավարտել: «Շահվերդյանի հետ աշխատելը գերագույն հաճույք է: Այս համագործակցության մեջ ինձ դուր եկավ այն, որ Շահվերդյանն ինձ հնարավորություն տվեց ինչ-որ բաներ ինքնուրույն անել: Միասին աշխատեցինք առաջին տեսարանի վրա, և նա գնաց Վանաձոր: Երբ մի քանի օրից վերադարձավ, խնդրեցի նայել վերափոխված տարբերակը: Ինչ-որ բաներ խմբագրեցինք, շտկեցինք, որոշ բաներ էլ պահպանեցինք: Ինձ լավ եմ զգում, որ նա ինձ վստահում է»,- անկեղծանում է դերասանը:
Ներկայացման գործողությունները ծավալվում են գերեզմանափոսում, որտեղ հայտնվել է Համլետը: Հերոսն ասես երկխոսում է մահացածների հետ, բանավիճում, տալիս հարցեր, որոնց պատասխանները չի ստանում: «Մի անգամ Վահե Շահվերդյանին ասացի՝ Համլետը հիշեցնում է Լևոն Շանթի «Հին աստվածներ» ստեղծագործության Ճերմակավորին, որ...
