2018թ. գարնանը տեղի ունեցած իրադարձությունների մեկամյակին զուգընթաց հասարակության «աղքատ» գլուխներում «հեղափոխական» բարձր իշխանությունը հեղափոխական տեմպերով նոր իրողություններ է ամրագրում: Կարծես վատ էլ չի ստացվում. կրթության նախարարն, օրինակ՝ «քաղաքական գեղցիներ» է համարում նրանց, ովքեր դեմ են արտահայտվում պղծության քարոզին:
Տրանսգենդերի քարոզը ԱԺ ամբիոնից շուռ են տալիս ընդդեմ քահանայի, ով պահանջում էր խնկարկել ԱԺ նիստերի դահլիճը՝ մաքրելու այն դիվային մթնոլորտից: Աստված, Աստվածաշունչ, քրիստոնեություն, պատվիրաններ արտահայտությունները ՀՀ իշխանավորներից առնվազն երեւացող դեմքերի համար անհասկանալի կամ հետամնաց կամ կոկորդիլոս, թե թռչուն դիսկուրսում տեղավորվող եզրույթներ են:
Մեկնաբանելով շաբաթ օրը տեղի ունեցած խայտառակությունը, երբ մի խումբ երիտասարդների կողմից Երևանում՝ Օպերային թատրոնի շենքի դիմաց, փորձ էր արվել նշել «մարիխուանայի օրը», Ազգային ժողովի «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավոր Նիկոլայ Բաղդասարյանը խոստովանել է, որ սկանդալային միջոցառման կազմակերպիչն իր եղբայրն է եղել:
Միաժամանակ պատասխանելով Հայաստանում մարիխուանայի օրինականացմանն առնչվող հարցին՝ պատգամավորն ասել է. «Ես որոշ ժամանակ ԱՄՆ-ում եմ անցկացրել, գիտեմ, որ այնտեղ օրինական է, Վրաստանում օրինական է, մի քանի պետություններում մահապատիժ է նախատեսվում, հետևաբար՝ այդ հարցը պետք է խորությամբ ուսումնասիրել, որովհետև ընկերներ ունեմ, որոնք օգտագործում են, պայքարում են մի այլ կարգի, ընկերներ ունեմ, որ դեմ են դրան։ Պետք է խորությամբ ուսումնասիրել, եթե լավ բան է, կողմ ենք, եթե վատ բան է, դեմ ենք։ Ես ընդհանրապես չեմ օգտագործել, նույնիսկ սիգարետ չեմ օգտագործում»:
Այն, որ Հայաստանում հեղափոխությունից հետո նկատվում է հստակ միտում՝ ամեն գնով ե...