Հայաստանում շարունակում է բարձր մնալ կորոնավիրուսային համավարակի նոր դեպքերի օրական վիճակագրությունը: Այդ հանգամանքը թողնում է երկակի տպավորություն: Նախ, ակնառու էր, որ տնտեսական սահմանափակումների չեղարկմանը զուգահեռ, անխուսափելիորեն աճելու էր վարակի տարածումը, առավել ևս թեստավորվող քաղաքացիների թվի աճի՝ թեստավորումների աճի պայմաններում: Այլ կերպ ասած, մենք, բացելով տնտեսությունը, անխուսափելի ունենալու էինք վարակի աճ: Սակայն ամենահետաքրքիրն այն է թերևս, որ Հայաստանում վարակի աճ արձանագրվում էր անգամ կարանտինի պայմաններում: Իհարկե, թվերը ավելի փոքր էին, սակայն աճման տենդենցով: Այդ ամենին զուգահեռ, վերջին հաշվով, հարկ է պատասխանել մի պարզ հարցի՝ հնարավո՞ր է վարակի զրոյացում որևէ ձևով, թե՞ ոչ:
Հաշվի առնելով այն, որ Հայաստանում վարակի տարածումը դուրս է եկել վերահսկողությունից, և դա դեռևս ապրիլին է արձանագրել առողջապահության նախարարը, գործնականում անհնար է պատկերացնել զրոյացման սցենար: Այն խիստ կարանտինը, որի մասին խոսում են շատ մարդիկ, կազմակերպություններ, անգամ քաղաքական ուժեր, միայն տեսականում կարող է դիտվել ելք: Գործնականում կասկած չկա, որ այն էլ ամառային տաք շրջանում հաջողվելու է քաղաքացիներին պարտադրել մի քանի շաբաթ խիստ կարանտին: Դա լինելու է անհնար, կամ ուժգին պարտադրանքի պարագայում բերելու է բազմաթիվ այլ հետևանքների, առողջականից մինչև սոցիալ-քաղաքական: Եվ ուրեմն, խիստ կարանտինի տարբերակը թերևս պետք է դ...
