Ընդհանուր իրավասության դատարանը հերթական անգամ մերժեց Ռոբերտ Քոչարյանի խափանման միջոցի փոփոխության մասին նրա պաշտպանների միջնորդությունը: Երկրորդ նախագահը կշարունակի մնալ կալանքի տակ: Ի՞նչ ակնկալիքով են արվում այդ միջնորդությունները, ժամանակ ձգելու տրամաբանությունից բացի, դժվար է ասել: Արդյոք Ռոբերտ Քոչարյանը համակերպվե՞լ է անազատության մտքին, կորցրել է ազատության մեջ հայտնվելու հույսն ու այժմ փորձում է ընդամենը խաղալ ժամանակի վրա: Դժվար է ասել, իհարկե, որովհետև ակնառու է, որ տեղի ունեցող գործընթացը իր տեսանելի մասից զատ, ունի նաև բավականին խորքային և բազմազան շերտավորումներ, որոնցից մեկն էլ, թերևս, Քոչարյանի խափանման միջոցի փոփոխության հարցին զուգահեռ Սերժ Սարգսյանի «լռության միջոցի» փոփոխությունն էր, որտեղ նա հայտարարեց ձերբակալվելու պատրաստ լինելու մասին, միաժամանակ նաև, թե մոտենում է հանրության հետ «անկեղծ զրույցի» ժամանակը:
Դրան, ի դեպ, հաջորդեց Սարգսյանին աջակցությունն ԱՄՆ-ից, փաստացի աջակցությունը՝ ԱՄՆ դեսպանի հետ հանդիպման տեսքով: Սերժ Սարգսյանն, ըստ երևույթին, Ռոբերտ Քոչարյանին «թողեց» կալանքի տակ՝ հայտարարելով, որ «անկեղծ զրույց» կունենա քաղաքացիների հետ: Ակնառու է, որ Սարգսյանի ձերբակալության թեման ավելի շուտ կապված է հենց նախկին իշխանության շրջանակում առկա հարաբերությունների պարզման գործընթացին և այն շրջանառվում է պարբերաբար, նախ Միքայել Մինասյանը, հիմա Սերժ Սարգսյանն անձամբ: Միամիտ է կարծես, թե այդպիսով կանխվում է ձերբակալելու որոշումը: Եթե այդպիսին լ...
