Մարգո Լուսիկյանը արդեն 13 տարի է տնակում է ապրում: Հաշմանդամության թոշակ ստացող 62-ամյա կինը չգիտի՝ 30 հազար դրամով սնո՞ւնդ գնի, թե՞ տունը ջեռուցի: Տնակը գազաֆիկացված չէ, փայտ չի կարող գնել, էլեկտրաէներգիան էլ փորձում է խնայել:
«Շատ հասարակ հաշվարկ է․ լույսը մուծես, ջուրը մուծես, հողի հարկը կմուծես․․․ ու դու կստանաս 30 հազար դրամ թոշակ: Գոնե մենք մեզի մարդու տեղ կուզենք դնել, բայց չենք կըրնա», - «Ազատության» հետ զրույցում ասաց կինը:
Ցրտաշունչ Գյումրիում 2500 - 3000 ընտանիք դեռ շարունակում է ապրել տնակներում: Ջերմաստիճանի անկումը երկաթե քայքայված տնակներում ապրողներն ավելի շուտ են զգում: Տնակների մեծ մասը գազաֆիկացված չէ, հիմնական վառելիքը փայտն է կամ ցանկացած այլ բան, որ այրվում է՝ թղթե արկղեր, պլատսմասե տարրաներ, կոշիկ ու անվադող: Ոմանք էլ էլետրաէներգիայի հույսին են:
Տիկին Մարգոն ստիպված է օրվա մեծ մասը դստեր տանն անցկացնել, որ վառելիքի համար գումար չծախսի: Կատակում է, թե կառավարությունը շատ լավ է նայում իրեն՝ ի վերջո 30 հազար դրամ թոշակ է ստանում․ - «Մենք շատ ընտիր կապրինք, շատ շնորհակալ ենք մեր կառավարությունից, որ ամեն վայրկյան մեր թիկունքին է կանգնած․․․ էդ 30 հազարը եթե կստանամ, ըտիկ հրաշք է, իրանք կըրնան նաև դնեն ու կտրեն․ իրան...