Սուրբ Աթոռում ՀՀ նախկին դեսպան Միքայել Մինասյանը գրում է.
«Նիկոլը Հայաստանը համառորեն վերադարձնում է 2020-ի սեպտեմբերի 26։ Նրա այսօրվա ելույթը դրա մասին էր։ Օգտվելով ընդդիմության օբյեկտիվ սխալներից, ժողովրդի սուբյեկտիվ ապատիայից և գործի դնելով վիժվածքի իր բնածին բնազդները, նա փորձում է վերականգնել նախապատերազմյա երկրի քաղաքական օրակարգը՝ ոչինչ չանել, բացի «նախկիններին» մեղադրելուց՝ համառորեն չնկատելով, որ նախկինը հենց ինքն է: Ավելին, ինքը ոչ թե նախկին է, այլ՝ նախկինի նախկին, որը խեղեց տասնյակ հազարավոր ճակատագրեր ու փոշիացրեց 30 տարվա ձեռքբերումները, հաղթանակներն ու ազգային արժանապատվությունը:
Անցած 7 ամիսներին նա փորձում էր ձևացնել, թե ոչինչ չի եղել. Արցախի կորուստ, զոհեր, գերիներ, տնտեսություն։ Իսկ այսօր Արցախը հանձնած վիժվածքը օգտվելով «իրավիճակի կայունացումից» փորձում է մեղավորներ նշանակել՝ ի դեմս Արցախն ազատագրած ու պահածների:
«Հնի ու նորի» անբովանդակ աղմուկը բարձրացնելով, նա բացի որ վերադարձնում է իր գոյության իմաստը, փորձում է պահել և վերարտադրել իր իշխանությունը՝ ընդդիմության բացարձակ լռության պայմաններում, այլև ծածկադմփոց է անում «խաղաղության պայմանագրի»՝ բուռն ընթացող աշխատանքը: Այդ պայմանագիրը փոխարինելու է եռակողմ հայտարարությանը, որի բոլոր դրույթներին Նիկոլն արդեն համաձայնել է:
Նրա այսօրվա ղժղժոցից և նախապատրաստվող պայմանագրի թեման խլացնելու փորձից պետք է մի քանի հետևություն անել:
Պետք է ընդունենք, որ մեր ընդդիմության այսօրվա առաջնորդների մի մասը չեն գիտակցում հանրային ու քաղաքական թրենդները (Աստված տա, սխալվեմ)։ Իսկ ոմանք արդեն պայմանավորվել են Նիկոլի հետ (վստահ):
Այդ իսկ պատճառով Նիկոլը, հենվելով իր ընտրազանգվածի վրա, երկիրը բառացիորեն կործանում է՝ փոխանակելով պետականությունն ու ժողովրդին իր իշխան...