Մեր զրուցակիցն է միջազգային փորձագետ, ԱԺ արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովի նախկին նախագահ, ՀՀՇ վարչության անդամ Հովհաննես Իգիթյանը Պարոն Իգիթյան, Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարել է թավշյա հեղափոխության, հեղափոխական կոմիտեներ ստեղծելու մասին։ Ինչպե՞ս եք գնահատում ծավալվող զարգացումները։ Այս ամենը հուսադրո՞ղ է, որ էական, բեկումնային փոփոխություններ կլինեն։ Եթե ՀՀԿ-ն մտածում էր, որ ժողովուրդը ոգևորված պետք է ընդունի հատուկ Սերժ Սարգսյանի համար արված փոփոխությունները, երբ Սերժ Սարգսյանը խնդրում էր հասարակությանն ընդունել Սահմանադրությունը և հայտարարում, որ ինքը երբեք չի հավակնի ղեկավարել պետությունը, իրենք այդ ժամանակ մտածում էին, որ հասարակությանը կարելի է մոլորության մեջ գցել, խաբել ցինիկաբար, անել այն, ինչ ուզում են, ու ոչ մի ըմբոստություն չի լինելու, իրենք սխալվում էին։ Հայաստանի իրավիճակում իրենց պալատական սոցիոլոգիական հարցումներով Սերժ Սարգսյանը 24 տոկոս հավանություն ուներ, ի տարբերություն Կարեն Կարապետյանի, որն ավելի շատ ուներ, մի երկրում, որտեղ այսպիսի քաղաքական իրավիճակ կա, երբ ժողովրդի մեծ մասը չի ուզում այդ կուսակցությանը, չի ուզում Սերժ Սարգսյանին, երբ ընդամենը երեք ամիս առաջ հայտարարում էին, թե Սերժ Սարգսյանը որևէ հավակնություն չունի, իսկ հիմա դնում են սուպերվարչապետ, պարզ է, որ այսպես պետք է լիներ։ Ինչ տեսակի ըմբոստություն, ինչ հետևանքներ սա կունենա, դա երկրորդական հարց է։ Մի բան պարզ է, որ իշխել այս ձևով մի երկրում, որտեղ հասարակությունը ոչ միայն իշխանություն ձևավորելու հնարավորություն չունի, այլև նույնիսկ վերահսկելու, անհնար է կառավարել այդպիսի երկիր։ Հաշվի առնելով նաև այն հանգամանքը, որ Սերժ Սարգսյանն իր իշխող կուսակցության հետ միասին այս 10 տարիների ընթացքում հետընթաց են ապահովել տնտեսության ոլորտում, արտագաղթի հետ կապված և այլն։ Այսինքն՝ որևէ հանգամանքում մենք չենք տեսնում, որ այդպիսի բողոքներ կարող էին չլինել։ Այս զարգացումները շատ տրամաբանական են։ Թե ինչով կավարտվի այս ամենը, ես չգիտեմ, բայց եթե իշխանությունը լրջորեն հայտարարում է, որ Հայաստանը պետք է զարգանա, միակ հանգամանքն այն էր, որ գտնեին մեկ այլ վարչապետի թեկնածու, որը կկարողանար երկիրն առաջ տանել։ Իսկ իշխանությունը պատրա՞ստ է դրան՝ հաշվի առնելով, որ Սերժ Սարգսյանը դարձավ վարչապետ, անգամ որևէ այլ թեկնածուի անուն չշոշափվեց։ Հարցը միայն ժողովրդի ըմբոստությունը ոստիկանության կամ ուժային այլ ձևերով ճնշելը չէ։ Տեսեք, դեռ Սերժ Սարգսյանի նշանակումից երկու օր առաջ «Freedom House»-ը հրապարակել էր զեկույց, որտեղ անդրադարձ կար նրա առաջադրմանը, որտեղ նշվում էր, որ Հայաստանն զգալի հետընթաց է արձանագրում ժողովրդավարության ոլորտում և գնում է ավտորիտար երկիր ստեղծելու ճանապարհով։ Այնտեղ գնահատականներ են հնչում ընտրությունների հետ կապված, գրված է, որ հասարակությունը զրկված է իշխանություն ձևավորելու հնարավորությունից և այլն։ Ով հասկանում է, թե այդ կազմակերպությունն ինչ հեղինակություն ունի, արդեն պետք է հուշեր Սերժ Սարգսյանին, որ ունենալով այդպիսի վերաբերմունք միջազգային քաղաքակիրթ հասարակության կողմից, հնարավոր չէ իշխել։ «Freedom House»-ի զեկույցում ժամանակին Հայաստանը ունեցել է հազարամյակի մարտահրավերների ծրագիր, հետո նույն բացասական զեկույցի հետևանքով զրկվել է դրանից։ Այդ զեկույցի հիման վրա որևէ ներդրող չի գա Հայաստան։ Ինչպե՞ս պետք է Սերժ Սարգսյանն այստեղ ապահովի աճ, ներդրումներ, էլ չեմ ասում ժողովրդավարության զարգացում ու 2040 թվականին 4 մլն բնակչություն։ Ի վերջո, իշխելը միայն կառավարական ամառանոցը սեփականաշնորհելով չի լինում։ Դա ենթադրում է բազմաթիվ պարտավորություններ՝ սկսած սոցիալական, մշակութային զարգացումից, ռազմական երաշխիքներ և այլն։ Թեկուզ այն հանգամանքը, որ Սերժ Սարգսյանն ընտրվել էր նախագահ վատ ընտրություններով, բայց ժողովրդի կողմից և ինքը միշտ կար...
