Երգահան Աղավնի Նիկողոսյանի համար երգը իր էության անբաժանելի մասնիկն է: Մանուկ հասակից ստեղծագործող Աղավնի տատիկը այսօր թոռանը` Հակոբին է փոխանցում իր ապրած կյանքի գաղտնիքները և հորդորում է` պահպանել հայ երգի անաղարտության բանաձևը: Ծնողների աչքերում Աղավնի Նիկողոսյանը ցավ ու կարոտ տեսավ ու դարձավ ժողովրդական, ազգային երգի արարող և մեկնաբան:
«Ծնվել եմ Սիրիայում: Ծնողներս գաղթից մազապուրծ` այս երկրում էին հանգրվանել:Հետո ներգաղթեցինք հայրենիք և ես հենց հայրենիքում հաճախեցի դպրոց»,-Henaran.am-ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց «Մուշ երկիր պապական», «Ախ տունս, տունս» և բազում այլ հայրենասիրակա երգերի հեղինակ Աղավնի Նիկողոսյանը:
«Ստեղծագործել եմ 7-րդ դասարանից, երբ սովորում էի Երևանի N 47-րդ դպրոցում: Քիմիայի ժամին ուսուցչուհին աշակերտներից մեկին կանչեց գրատախտակի մոտ, այդ ընթացքում ես գրասեղանի տակ պահած թղթի վրա արագ-արագ գրում էի: Ուսուցչուհին դա նկատել էր ու ինձ պարտադրեց գնալ գրատախտակի մոտ ու շարունակել դասը: Երբ ես գնացի, ուսուցչուհիս գրասեղանի տակից հանեց իմ գրած թուղթը ու կարդաց: Ավելի ուշ պահանջեց, որ շարունակեմ գրածս»,-պատմում է Աղավնի Նիկողոսյանը:
Հայրենասիրական մոտիվներով ստեղծագործող աղջնակը ամուսնանալուց հետո սկսեց քնարական երգեր գրել: Երկար ժամանակ լռում էր, բայց երգը պայթեց ու Աղավնի Նիկողոսյանը դարձավ իր հանդիսատեսի սիրելին:
«Երազ տեսա, ու մի տերտեր ինձնից պահանջեց, որ շարունակեմ գրել…»,-երգահանը հավատաց իր երազի իսկությանը ու իր երգերը նվիրեց մարդկանց:
Տատու աստվածատուր շնորհը փոխանցվեց նաև թոռանը` Հակոբ Ալիխանյանին:
«Ե...