Նման անորոշությունն, առաջին հերթին, կապված է Բրեքսիթի գործընթացի հետ, որի ավարտից հետո նախատեսվում էր, որ Եվրոպական խորհրդարանի պատգամավորների թիվը կրճատվելու է՝ 751-ից հասնելով 705-ի։ Սակայն երկարատև քննարկումների արդյունքում Լոնդոնը և Բրյուսելը որոշում են կայացրել Եվրամիությունից Միացյալ Թագավորության դուրս գալը հետաձգել մինչև այս տարվա հոկտեմբերի 31-ը: Այս որոշումից հետո, Մեծ Բրիտանիան «ստիպված է» մասնակցել ԵՄ ընտրություններին, չնայած այն հանգամանքին, որ կառավարությունը չի ողջունում այդ գաղափարն, իսկ Մեյը հույս ունի, որ գործընթացը կկարողանա ավարտին հասցնել մինչև մայիսի 23-ը (Մեծ Բրիտանիայի ազգային ընտրությունը հենց այս օրն է անցկացվելու)։ Հաշվի առնելով Բրեքսիթի գործընթացում անընդհատ երկարաձգումների պրակտիկան և վերջնական համաձայնության հասնելու դժվարությունը՝ քիչ հավանական է, որ Մեծ Բրիտանիային մինչև մայիսի 23-ը կհաջողվի լքել ԵՄ-ն, ուստի, ըստ ամենայնի, Եվրոպական խորհրդարանում ներկայացված կլինեն նաև բրիտանացի պատգամավորներ, սակայն հարցը, թե որքան ժամանակ նրանք կօգտվեն իրենց լիազորություններից և ԵՄ քաղաքականության իրականացման ժամանակ ինչպես կդիրքավորվեն, դեռևս խնդրահարույց է։
Եվրոպական Խորհրդարանի ընտրությունների հետ կապված անորոշության պատճառներից է նաև վերջին շրջանում Եվրոպայում պոպուլիստների նկատմամբ աճող աջակցությունը, ինչը կարող է արտահայտվել նաև ԵԽ ընտրությունների ժամանակ և հանգեցնել որոշ վերադասավորումների:
Ստորև ներկայացնում ենք ԵՄ անդամ երկրներում իրականացված հարցումների վրա հիմնված աղյուսակ, որում պատկերված է համաեվրոպական քաղաքական կուսակցության համար կանխատեսված հնարավոր մանդատների քանակը։
Հիմնվելով սոցիալական հարցման տվյալների վրա՝ կարող ենք նշել, որ Եվրոպական խորհրդարանի խոշորագույն քաղաքական խմբավորումներն, ամենայն հավանականությամբ, կկարողանան պահպանել իրենց մանդատները։ Սակայն նախընտրական շրջանում նկատելի են նաև շատ հետաքրքիր միտումներ, որոնք վկայում են պոպուլիստների հավանական հաջողությունների մասին։ Ներկայումս եվրոպական խորհրդարանում աջ ուղղվածության պոպուլիստները ներկայացված են 3 հիմնական խմբակցություններում՝ Եվրոպայի պահպանողականների և ռեֆորմիստների դաշինք, Ազատության և Ժողովուրդների Եվրոպա, Ազատության և Ուղղակի ժողովրդավարության Եվրոպա։ Ըստ կանխատեսումների՝ պոպուլիստների թիվը հաջորդ գումարման խորհրդարանում աճելու է։ Նրանց նկատմամբ աջակցությունը վերջին 20 տարիների ընթացքում Եվրոպայում եռապատկվել է, ինչի շնորհիվ նրանց հաջողվել է իշխանության գալ եվրոպական 11 երկրներում և կարևոր գործոն դառնալ ԵՄ քաղաքական համակարգում։ Վիճակագրական տվյալները ցույց են տալիս, որ եթե 1998թ. պոպուլիստները համարվում էին մարգինալ ուժ և կարողանում էին միայն 7% ձայներ ստանալ, ապա այժմ եվրոպացիների գրեթե 25-28%-ը պատրաստ է քվեարկել նրանց օգտին։ Եվրոպայում պոպուլիստների ազդեցության աճը բացատրվում է մի քանի հանգամանքով. նախ՝ Եվրոպայում ճգնաժամային իրավիճակները, խոսքը, հատկապես վերաբերում է միգրացիոն ճգնաժամին, հանգեցրել են քաղաքացիների կողմից էլիտաների նկատմամբ հիասթափությանը և նպաստել են պոպուլիստների նկատմամբ վստահության աճին։ Երկրորդ՝ պոպուլիստներին հաջողվել է լսարանին համոզել, որ իրենք գործող քաղաքական համակարգի և ավանդական էլիտայի մաս չեն, որն այլևս ի վիճակի չէ լուծել եվրոպական երկրների առջև ծառացած խնդիրները։
Եվրոսկեպտիկ պոպուլիստների կողմից Եվրոպական խորհրդարանի ընտրություններում նշանակալի հաջողություն գրանցելու տեսլականը որոշակի անհանգստությունների առիթ կարող է դառնալ։ Հաջող արդյունքներ գրանցելու պարագայում նրանք կարող են էական ազդեցություն ունենալ Եվրոպական հանձնաժողովի նախագահի ընտրության, նրա հետագա գործո...
