Հոկտեմբերի 10-ից, այսինքն` այն օրից, երբ Վանաձոր համայնքի ավագանին նոր համայնքապետ ընտրեց, համայնքապետարանը կատարյալ կազմալուծված վիճակում է: Չնայած համայնքի ղեկավար Սամվել Դարբինյանի պաշտոնավարումը դեռեւս դադարեցված չէ, երբ հոկտեմբերի 2-ին տեղի ունեցած ՏԻՄ ընտրության արդյունքներով ձեւավորված ավագանին հայտարարեց համայնքի նոր ղեկավարի անունը, նա առերեւույթ դադարեցրեց իր գործունեությունը:
Համայնքի նոր ղեկավարի ինտրիգներով հարուստ քվեարկության ավարտից հետո դեռեւս գործող համայնքապետ Սամվել Դարբինյանը շենքից դուրս եկավ արտաքուստ գոհունակություն արտահայտող դեմքով եւ համայնքապետարանի առջեւ խռնված բազմության ծափերի ուղեկցությամբ ու գրկախառնություններով հրաժեշտ տվեց համայնքապետարանին:
Զուր էին մեր ջանքերը նրա հեռանալուց հետո, նաեւ հաջորդ աշխատանքային օրը համայնքապետարանում գտնել որեւէ պաշտոնյա, որը կպատասխաներ քաղաքին կամ համայնքապետարանի գործունեությանը վերաբերող մեր հարցերին: Աշխատասենյակների դռները կամ փակ էին, կամ՝ հարցը լսելուց հետո մեզ հրամցնում էին աշխատանքից ազատվելու մասին համայնքապետի հրամանը, չնայած այդ հրամանով նրանք դեռեւս աշխատանքի մեջ են համարվում եւ վարձատրվում են:
Բայցեւայնպես, համայնքապետարանի աշխատակազմի քարտուղար Գագիկ Սիմոնյանը համաձայնեց «ոչ պաշտոնական» պարզաբանում ներկայացնել մեր այն հարցին ի պատասխան, թե ինչո՞ւ են համայնքապետարանի ենթակայության բյուջետային հիմնարկների եւ ՀՈԱԿ-ների աշխատողների աշխատավարձերի մեծ պարտքեր կուտակվել: Քաղաքի երկարամյա՝ 17 տարվա ղեկավարը պաշտոնը թողեց՝ պարտքերի մեծ բեռ փոխանցելով Կառավարությանը՝ 167,629.9 մլն դրամ:
Աշխատակազմի քարտուղարի ասածն ավելին չէր, քան համայնքի ղեկավարի տեղակալ Նորիկ Սարդարյանի` մինչ այդ մամուլին տված մեկնաբանությունը: «Դեռեւս 2013 թվականին նվազագույն աշխատավարձը 5000 դրամով բարձրացվեց, եւ կառավարությունն ընդամենը մեկ տարվա փոխհատուցում արեց, իսկ մյուս տարիներինը՝ ոչ, ինչի հետեւանքով էլ այս իրավիճակը ստեղծվեց»: Վանաձորցի պաշտոնյայի ներկայացմամբ՝ աշխատողների թվաքանակը, մուտքերը նույնն են մնացել, բայց բեռն ավելացել է: «Մեր համակարգի 1200 աշխատողից 1000-ը նվազագույն աշխատավարձ է ստանում, դե, պատկերացրեք, որ այդ 5000-ական դրամներն ինչ հսկայական գումար են կազմում: Այս հարցով դիմել ենք կառավարություն, քանի որ «Տեղական ինքնակառավարման մասին» օրենքի համապատասխան կետով պետք է առաջացած ծախսերի համար պատասխան տա ծախսը բարձրացնող մարմինը»,- հայտնել էր քաղաքապետի տեղակալը:
Լոռու մարզպետարանը մարզի համայնքների 2016թ. առաջին կիսամյակի գործունեությունն ամփոփելով՝ արձանագրել էր, որ մարզի 106 համայնքներից միայն Վանաձորն է աշխատավարձերի պարտքեր կուտակել: Օգոստոսի 15-ի դրությամբ հանրապետության երրորդ քաղաքի բյուջետային աշխատողների աշխատավարձերի պարտքը հասել էր 167, 629.9 մլն դրամի:
Հետաքրքիր է, թե ինչո՞ւ է Կառավարության «անպարտաճանաչությունը» բացասաբար անդրադարձել միայն Վանաձորի բյուջեի վրա:
Պետք է ասել, որ նրանց հաջողվել էր իրենց «համոզիչ» բացատրությունը տարածել նաեւ շարքային աշխատողների շրջանում եւ չվճարված աշխատավարձերի մեղավոր ներկայացնելով Կառավարությանը՝ 3-4 ամիս չվարձատրված հազարից ավելի աշխատակիցների ցասումը հեռացնել իրենցից: «Շատ փոքր ուշացումներ են եղել, խոսքը ոչ թե ամիսների, այլ օրերի մասին է»,- ձայնի ոչ ինքնավստահ տոնով մեզ բացատրում էր աշխատակազմի քարտուղարը՝ թերեւս մտածելով, որ այդ աղմկահարույց պատմության մասին առաջին անգամ իրենից ենք լսում:
«Աշխատավարձի խնդիրը լուրջ ուսումնասիրության առարկա է դառնալու, քանի որ կառավարությունը պարտավոր չէր լուծելու համայնքի աշխատավարձերի պարտքը, սակայն հարցը վերահսկողությունից դուրս էր գալիս»,- «Ֆորտունա» հեռուստաընկերությանը տված հարցազրույցում ասել է Լոռու մարզպետարանի ֆինանսական եւ սոցիալ-տնտեսական զարգացման վարչության պետ Հրայր Պապոյանը: Նա հայտնել է, որ Լոռու մարզպետն այդ հարցով եղել է հանրապետության նախագահի մոտ եւ վերջինիս հանձնարարությամբ Կառավարությունը որոշում է կայացրել վճարել Վանաձոր համայնքի ենթակայության հիմնարկների 1200 աշխատողների 3-4 ամսվա աշխատավարձը:
Մարզպետը դիմել էր հանրապետության նախագահին, որովհետեւ առջեւում ՏԻՄ ընտրություններ էին, իսկ սոցիալական պայթյունավտանգ վիճակում («Վանաձոր- Քիմպրոմը» լիուլի բավարար է դրա համար-Ս.Պ.) գտնվող Վանաձոր քաղաքում իշխող կուսակցությունը` ՀՀԿ-ն, քվե ստանալու ակնկալիքներ չէր կարող ունենալ:
ՀՀԿ-ն նախորդ ընտրություններում շարունակական պարտություն էր կրել այս քաղաքում: 2013թ. նախագահական ընտրությունների ժամանակ, երբ գործող նախագահը վանաձորցիների քվեն չստացավ, Սամվել Դարբինյանը շատ լավ իմանալով, որ դա առաջին հերթին իր աշխատանքին տրված գնահատականն է, շտապեց հայտարարել հրաժարականի մասին: Նրա հրաժարականն այն ժամանակ չընդունվեց, քանի որ նույն պատճառով արդեն հրաժարականի դիմում էին ներկայացրել Շիրակի մարզպետ Աշոտ Գիզիրյանը, Արմավիրի քաղաքապետ Ռուբեն Խլղաթյանը, եւ շարունակական հրաժարականները սպառնում էին փլուզել համակարգը:
Վանաձորում 2016թ. հոկտեմբերի 2-ին կայանալիք ընտրություններին ՀՀԿ-ն մասնակցեց նոր թեկնածուով: Համամասնական ընտրակարգով ՏԻՄ ընտրություններին մասնակցող Հայաստանի Հանրապետական կուսակցության ցուցակում Սամվել Դարբինյանը չըն...
Կարդալ ամբողջովին