Դեպի վեր

Ադրբեջանական ԽՍՀ-ից փախստականների համագումարի բաց նամակը Մինսկի խմբի եռանախագահներին

shamshyan.com11/21/2020, 7:42

Ադրբեջանական ԽՍՀ-ից փախստականների համագումարի բաց նամակը Մինսկի խմբի եռանախագահներին

Արցախի Հանրապետությունը իր ձևավորումից հետո ենթարկվեց Ադրբեջանի կողմից ցեղասպանական առաջին ագրեսիայի 1991 թվականին, երկրորդ անգամ` 2016 թվականին, իսկ երրորդ անգամ արդեն 2020 թվականին` Թուրքիայի հետ համատեղ և ահաբեկչական խմբերի ներգրավմամբ: Այս մասին ասվում է Ադրբեջանական ԽՍՀ-ից փախստականների համագումարի բաց նամակում:

Նամակն ամբողջությամբ ներկայացնենք ստորեւ.«Արցախի Հանրապետությունը դե ֆակտո կայացած պետություն է, որի սահմանադրական տարածքների մեջ էին ներգրավված նախկին ԼՂԻՄ տարածքները և 1991-1994 թվականներին Բաքվի կողմից վարված ցեղասպանական պատերազմի արդյունքում վերադարձված այն 7 շրջանները, որոնք Արցախից պոկվել էին 1921 թվականի հունիսի 6-ից հետո, երբ Արցախը բռնակցվեց Խորհրդային Ադրբեջանին:

Արցախը իր անկախության մասին հայտարարել է 1991 թվականի սեպտեմբերին՝ ԽՍՀՄ գործող օրենքների համաձայն ճիշտ այնպես, ինչպես արել է Խորհրդային Ադրբեջանը:

1992 թվականի մարտին ԵԱՀԿ-ն ճանաչեց Ադրբեջանի Հանրապետության անկախությունը պայմանով, որ ԵԱՀԿ-ն կորոշի ԼՂԻՄ կարգավիճակը, ինչին իր համաձայնությունը տվեց Ադրբեջանը:

Արցախի Հանրապետությունը դարձավ Բաքվի իշխանությունների սանձազերծած ցեղասպանությունից փրկված ադրբեջանահայության պետականություն ունենալու իրավունքի փաստացի իրացում:

Սկսած 1988 թվականի փետրվարի սումգայիթյան դեպքերից, շուրջ 30 000 հայ փախստականներ բնակվեցին Արցախի պաշտպանության բանակի հովանու ներքո` Քարվաճառում, Շուշիիում, Ջրականում, Ակնում, Մարտակերտում, Կովսականում, Քաշունիքում, Վարանդայում, Ասկերանում, Ստեփանակերտում և այլ վայրերում: Սակայն, հայ փախստականների բոլոր տիպի իրավունքները շրջանցվեցին ՄԱԿ-ի, նաև Մինսկի խմբի ու նրա եռանախագահների կողմից: Պարզ դարձավ, որ Արցախը տարածք է, որտեղ ապրող մարդկանց կյանքը, նրանց անվտանգությունն ու իրավունքները, նրանց ձևավորած ժողովրդավարական համայնքների պաշտպանության խնդիրները չեն մտնում ոչ ՄԱԿ-ի, ոչ էլ Մինսկի խմբի եռանախագահների իրավասությունների շրջանակ:

Ադրբեջանից 1987-1992 թվականներին բռնագաղթած շուրջ 362 000 հայ փախստականներ հաստատվեցին Հայաստանի Հանրապետությունում, և շուրջ 410 000-ը` Ռուսաստանում, Եվրոպայում, ԱՄՆ-ում:

Արցախի Հանրապետությունը իր ձևավորումից հետո ենթարկվեց Ադրբեջանի կողմից ցեղասպանական առաջին ագրեսիայի 1991 թվականին, երկրորդ անգամ` 2016 թվականին, իսկ երրորդ անգամ արդեն 2020 թվականին` Թուրքիայի հետ համատեղ և ահաբեկչական խմբերի ներգրավմամբ: Արցախի դեմ գալիք պատերազմում ահաբեկիչների անխուսափելի ներգրավման մասին մենք ահազանգում էինք մեր բոլոր դիմումներում:

Թե 1991 թվականին, թե 2016-ին, թե 2020-ին ագրեսիան ձեռնարկել է Ադրբեջանը: 2016 և 2020 թվականներին Ադրբեջանը խախտել է Արցախի տարածքային ամբողջականությունը, վտանգել է Արցախի

ինքնիշխանությունը:

Ցավով պիտի նշենք, որ Մինսկի խումբը, որը ձևավորվել է Արցախի Հանրապետության դեմ Ադրբեջանի առաջին ագրեսիայից հետո, և հենց Մինսկի խմբի եռանախագահությունն է կրում կոնֆլիկտի կարգավորման միջնորդության բացառիկ մանդատը, իր կրավորական կեցվածքով անընդատ շրջանցում է Ադրբեջանի կողմից արցախահայության դեմ տարվող մարդատյաց քաղաքականությունը:

Մինսկի խումբը բանակցային գործընթացից դուրս է թողել Ադրբեջանում ազգությամբ հայ քաղաքացիների դեմ 1987-1992 թվականներին կատարված ցեղասպանության հանցանքները և Ադրբեջանական ԽՍՀ-ից շուրջ 800 000 հայ փախստականների իրավունքի վերականգման հարցը:

Ի՞նչ ուներ արցախահայությունը պատերազմի օրերին:

Աշխարհը աղաղակեց Արցախի հայության դեմ ահաբեկիչների ներգրավումով Ադրբեջանի խթանած ագրեսիայի դեմ: Իսկ ագրեսորը Թուրքիայի անմիջական մասնակցությամբ ու մի շարք պետությունների ռազմական աջակցությամբ շարունակեց հարձակումները, քայքայելով Արցախի փխրուն տնտեսությունը, ավերելով նրա պաշտպանական համակարգը, վերացնելով ու օկուպացնելով նրա բնակավայրերը:

Արցախը` ժողովրդավարության այդ «չճանաչված կղզյակը», հայտնվեց Թուրքիայի ու Ադրբեջանի հարվածների տակ: Մինսկի խումբը հանդես եկավ հարթեցնող անբովանդակ հայտարարություններով, որոնք ագրեսոր կողմը ընկալեց իբրև խրախուսանք:

Ի՞նչ ունի արցախահայությունը այսօր:

Չնայած ռուսական խաղաղապահ զորախմբի ներկայության, Բաքվի ցեղասպանական նկրտումները շարունակվում և դառնում են ամեն օր իրողություն` ընթացքի մեջ է մշակութային ցեղասպանությունը, հայերը տունդարձի ճանապարհին առևանգվում են և խոշտանգումների ենթարկվում:

Հրադադարը հայտարարելու պահին պայման էր, որ կողմերը մնում են այնտեղ, որտեղ այդ պահին կային, սակայն խաղաղապահները մտան միայն ԼՂԻՄ-ի այն տարածքներ, որոնք վերահսկվում էին հայերի կողմից: Մնացած վայրերում խաղաղ հայ բնակչության դեմ ծավալվել է պետական տեռոր:

Արցախյան երրորդ պատերազմը կրկին տեղի է ունեցել Արցախի տարածքի վրա, վնասվել և օկուպացվել է Արցախի տարածքներից մի մեծ հատված, այսինքն, Արցախի հայության մի փոքր հատվածն է ստացել վերադառնալու հնարավորություն, մյուս՝ մեծ հատվածը կրկին հարկադրաբար դուրս է մղվում իր տներից, դառնալով փախստական, իսկ ԼՂԻՄ-ի հայաբնակ վայրերը, նաև մայրաքաղաք Ստեփանակերտը, դարձան սահմանամերձ բնակավայրեր, սրանով էլ ցեղասպանության շարունակականությունը ապահովված է, ու դա Մինսկի խմբի եռանախագահների որևէ կանխարգելիչ նախաձեռնության բացակայությամբ:

Այն պայմաններում, երբ ցեղասպանը բռն...

Կարդալ ամբողջովին

Եղանակ

Ջերմ {{currentData.temp}}℃
Քամի {{currentData.wind}}կմ/ժ
Խոնավ {{currentData.humidity}}
  • Երեւան
  • Աբովյան
  • Ծաղկաձոր
  • Սեւան
  • Գյումրի
  • Էջմիածին
  • Դիլիջան
  • Վանաձոր
  • Աշտարակ
7 օրվա տեսություն

Փոխարժեքներ

ԱռքՎաճառք
USD391.5397.5
EUR420432
RUR4.24.4
ավելին
Արդեն հասանելի է
Դեպի վեր