Արցախի փողոցի շենքերից մեկում լքված նորածին աղջնակը շարունակում է մնալ «Մուրացան» համալսարանական կլինիկայում։ Նա դեռևս որևէ կարգավիճակ չունի: Մայրը չի գտնվում, հիվանդանոցում կմնա այնքան, մինչև նրա փաստաթղթերը պատրաստ կլինեն մանկատուն տեղափոխելու համար։
Երևանի մանկան տունն առանց ծնողական խնամքի կամ դժվար վիճակում հայտնված փոքրիկների կեցավայրն է։ «Ինչ տնօրեն եմ՝ ընկեցիկներ չենք ունեցել», - ասում է նախորդ տարվա հոկտեմբերից մանկան տունը ղեկավարող Լիդա Ջուլիկյանը. «Ընկեցիկ երեխա դեռ չենք ընդունել: Հիմնականում հիվանդանոցից, ծննդատնից միանգամից եկող երեխաներն են արդեն, որոնք կա՛մ առանց ծնողական խնամքի մնացած են համարվում, կա՛մ արդեն իսկ որդեգրման տեղեկանքով: Լինում են դեպքեր, ցավոք սրտի, որ հենց ծնողն է երեխայի հետ մոտենում մանկան տուն»:
Այստեղ խնամվող 64 փոքրիկների մեծ մասը հաշմանդամություն ունի, դաունի համախտանիշով բալիկներն են շատ: Նրանք մանկան տուն գալիս են հենց ծննդատնից, այսինքն` լքվում են ծնվելուն պես: Մանկան տան տնօրենն ասում է՝ մեծ նշանակություն ունի, թե ծննդատանն ինչ է ասվում սթրեսի մեջ գտնվող ծնողին, վերջիններս հաճախ երեխայից հրաժարվում են, բայց որդեգրման թույլտվություն չեն տալիս, այսինքն` ո՛չ տուն են տանում, ո՛չ էլ թողնում են` մեկ ուրիշը տուն տանի. «Օրինակ` երեխայի մոտ դաունի սինդրոմ է, սպասում են, որ տեսնեն` ինչպիսի զարգացում ունի: Միգուցե, չի քայլում, շատ ժամանակ ինձ այդպիսի հարց էլ են տալիս դաունի սինդրոմ ունեցող երեխաների ծնողները` կքայլի՞, թե՞ չի քայլի, կկարողանա՞ ինքնուրույն ուտել, թե՞ ոչ: Ըստ երևույթին, հիմնականում սպասում են դրան, որ տեսնեն` ինչքան ինքնուրույն ու ինչ տիպի խնամքի մասին է հետո խոսքը գնալու»:
Վերջերս լքված փոքրիկներից մեկը պարզապես տեսողություն չունի, ակնագնդերը չկան, բայց ինքը շատ լավ զարգացող ու առողջ տղա է: Հիմա ծնողների հետ աշխատում ենք, գուցե միտքները փոխեն, մանկան տանը հույսը չեն կորցնում: Արդեն 23 փոքրիկի կարողացել են տուն ուղարկել հենց ծնողների հետ աշխատանքի շնորհիվ. «Տենդենցը նվազման արդեն իսկ երևում է, որովհետև երեխաներին ավելի շատ ուղղորդում ենք աջակցման կենտրոններ, որտեղ ավելի շատ ընտանիքների հզորացման ծրագրեր են իրականացվում, ծնողավարման հմտություններն են ուժեղացնում, մասնագիտություններ են ձեռք բերում ծնողներն այդ ընթացքում տարբեր ծրագրերով, և փորձում ենք հնարավորինս շուտ վերադարձնել կենսբանական ընտանիք»:
Մանկան տանը նկատել են՝ երեխաներին այցելում են այն ծնողները, որ երկմտանքի մեջ են, հետևում են փոքրիկի առողջական վիճակի փոփոխություններին, բայց չեն այցելում շատերը: Այս դեպքում գործին դատարանն է խառնվում. «Ունենք այս պահին երեք երեխայի գործ, որ մեկ տարի շարունակ ծնողը չի այցելել երեխ...
