«Ադեկվադ» միաբանության հիմնադիր Արթուր Դանիելյանը գրում է.
«Առանց կոդեր: Գրում եմ պարզ ու մանրամասն:
Վաղը, հունիսի 12-ին Վիեննայում պետք է կայանա ԱՄՆ-Իրան բանակցությունների 6րդ փուլը, որտեղ քննարկվելու են 1500-ից վերջին 500 պատժամիջոցների չեղարկման հարցը: Դրանից երկու օր անց ՆԱՏՕ-ի գագաթնաժողովն է, որտեղ հիմնական հարցը Թուրքիայի հանդեպ արևմուտքի վերաբերմունքն է: Դրանից երկու օր անց Բայդեն-Պուտին գագաթնաժողովն է Ժնևում, որն արդեն որակում են որպես պատմական:
Դրանից երկու օր անց Իրանում նախագահական ընտրություններ են: Դրանից երկու օր անց Հայաստանի ընտրություններն են: Նոր աշխարհակարգի ճարտարապետությունը տեսք է ստանում մեր աչքերի առաջ ու մենք դրա կիզակետում ենք, իսկ հիմնական ճարտարապետը Չինաստանն է:
Սերժ Սարգսյանն այս իրադարձությունների ֆոնին շատ հստակ դիրքավորվում է: Նա եղել է, կա ու պլանավորում է ապագայում մնալ հայակենտրոնության փարոս ու հստակ ազդակներ է ուղարկում այդ մասին արտաքին քաղաքական գործընկերներին: Այդ ազդակն ուղղված է նրանց, ում պետք է հայակենտրոն Հայաստան, իսկ դա առաջին հերթին Իրան-Չինաստան դաշինքն է:
Սա բնական է, քանի որ տարածաշրջանի այլ տերություններից Լավրովյան Ռուսաստանին Հայաստանը պետք է այնքանով, որքանով իր հաշվին կարելի է առևտրի մեջ մտնել Ադրբեջանի հետ: Թուրքիային այս ամենը հետաքրքիր չէ, քանի որ նրանք ավելի երկար են խաղում: Տակը մնում է Իրան-Չինաստանը` համապատասխան հակասություններով` թե ՌԴ-ի և թե Թուրքիայի հետ:
Լավրովյան պլանը հետևյալն էր՝
- Հայաստանում իշխանության է գալիս արևմտամետ, ստոր սորոսական մի վիժվածք
- 7 շրջանները տալիս է Ադրբեջանին, իսկ ԼՂԻՄ տարածքը Ռուսաստանին
- հողերը տալուց հետո վիժվածքը ստանում է ևս 6 ամսի ժամանակ, որ ԵԱՏՄ անդամի կարգավիճակով թույլ տա Ադրբեջանին մտցնել ԵԱՏՄ
- Ադրբեջանին ԵԱՏՄ-ացնելուց հետո, Հայաստանում իշխանության պիտի գա Ռուսական «գեներալ նահանգապետը»
- հաջորդ փուլում Հայաստանը, Ադրբեջանը և Ռուսատանը միասին պետք է ԵԱՏՄ-ացնեն Վրաստանը` ենթարկելով այդ երկիրը տնտեսական բլոկադայի` գազի և այլ բեռների տարանցումը փոխվում է ...