Սերժ Սարգսյանի ուղերձի «մոռացված» խոսքերն ու կրկնվող փողկապները

Երեկ՝ դեկտեմբերի 31-ին, հաջորդ տարվա հունվարի 1-ից րոպեներ առաջ, ինչպես նախորդ 8 տարիներին, այս տարի ևս ՀՀ նախագահի դիրքերից իր ամանորյա ուղերձը հղեց Սերժ Սարգսյանը։ Ուսումնասիրելով նրա՝ նախորդ տարիների ուղերձները, բազմաթիվ նմանություններ կարելի է գտնել։ Հիմնականում կրկնվում են ավելի լավ երկիր ունենալու վերաբերյալ ձևակերպումները, որոնք ավելի շատ ոչ թե խոստում են, այլ լավատեսության հույսեր։ Կրկնվում են նաև անցնող տարվա իրադարձություններն ամփոփող մտքերը, և, իհարկե, բանակին ու զինվորին ուղղված կենաց-խոսքերը։

Գումարած, իհարկե, «շնորհավոր Ամանոր և Սուրբ ծնունդը», որը տրամաբանորեն անփոփոխ է բոլոր ուղերձներում։ Սերժ Սարգսյանի՝ այս տարվա ուղերձում, իհարկե, գերակշռում էր 2016-ին ապրիլյան պատերազմին անդրադարձը, որտեղ նա ավելի շատ անդրադառնում է համազգային համախմբմանն ու մեր անկոտրում հավաքական ուժին։ Սարգսյանը, սակայն, որևէ խոսք չի ասում այդ պատերազմում մեր անդառնալի կորուստների՝ այն շուրջ 100 քաջորդիների մասին, որոնք «80-ականների զենքերը» ձեռքին՝ ընկան մարտի դաշտում։ Չի խոսում նրանց ընտանիքների մասին, որոնք հիմնականում սոցիալական ծանր պայմաններում են գոյատևում, բայց բանակին հերոսներ են տալիս, որ արյան գնով պաշտպանեն մեր հայրենիքը։ Նա չի խոսում նաև այդ պատերազմում մեր կորցրած 800 հեկտար «ռազմավարական նշանակություն չունեցող», «անպիտան» հողերի մասին, որոնց մասին հայտարարել է հենց ինքը՝ ինքնաթիռում տված հայտնի ասուլիսում։

Սերժ Սարգսյանն իր ելույթում շրջանցում է նաև հուլիսին «Սասնա ծռեր» զինված խմբի կողմից ոստիկանության ՊՊԾ գնդի գրավման փաստը, որը ապրիլյան պատերազմից հետո թերևս երկրորդ ամենածանր ու արյունալի իրադարձությունն էր մեր երկրի համար։ Այստեղ ևս ունեցանք զոհեր, վիրավորներ։ Շ...