Տասնամյակների ընթացքում Արցախի Հանրապետության միջազգային ճանաչումը՝ որպես զսպման մեխանիզմ համակարգել է արտաքին քաղաքական, ներքաղաքական, ռազմաքաղաքական գործառույթներ: Պայմանավորված ռազմաքաղաքական իրողություններով՝ ՀՀ և ԱՀ արտաքին քաղաքական առաջնահերթությունն է միջազգային ճանաչման գործընթացի ծավալումը, ինչն իրականացվում է աշխարհաքաղաքական իրողությունների և դիրքափոխությունների գնահատմամբ:
1991 թվականին Արցախի Հանրապետության անկախության հռչակմանը հաջորդած տասնամյակների ընթացքում գերակա է եղել այն սկզբունքը, որ որևէ պետության իրավաբանական գոյությունը կախված է ոչ թե այլ պետությունների կողմից նրա գոյության ճանաչումից, այլ միջազգային իրավունքով սահմանված պետությունը բնութագրող հատկանիշների ամրագրումից: Այսօր, առավել քան երբևէ Արցախի Հանրապետության միջազգային ճանաչումը ինքնանպատակ չէ, խնդրում գերակա է մի ամբողջ ժողովրդի անվտանգության ապահովման բաղադրիչը՝ ճանաչման դեպքում դրա ամրագրումը միջազգային մակարդակի երաշխիքներով:
Տասնամյակներ շարունակ ՀՀ-ի կողմից Արցախի Հանրապետության ճանաչման գործընթացի հետաձգումը քաղաքական-դիվանագիտական զսպման մեխանիզմ էր, և ենթադրվում էր, որ դա կարող է իրականացվել Արցախի Հանրապետության անվտանգությանն ուղղված սպառնալիքի դեպքում: Այսօր, առավել քան երբևէ, այդ պահը հասունացել է:
Մենք կարևորում ենք Արցախի Հանրապետության ճանաչումը ոչ միայն ՀՀ, այլ նաև պետությունների համաշխարհային ընտանիքի կող...